tag:blogger.com,1999:blog-37509805003382532502024-03-18T04:04:07.793+01:00Pé do GaliñeiroPe do Galiñeirohttp://www.blogger.com/profile/05725139759195538414noreply@blogger.comBlogger803125tag:blogger.com,1999:blog-3750980500338253250.post-5955487166296491362024-03-16T12:59:00.001+01:002024-03-16T12:59:21.222+01:00Alfonso<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgW6G3PPbJKxPk_4zqVq7P_MjnFUaL4-pFzNsOLL2ShUKn965kTUeiU9FgjpEs6B7FmwptFKWlQPehZMCysI-pjvFoRkqLt109ahF4R4aAmUPBKwofBindZM2dSCKuPa9_7OmMjzkInN_Y_lLfzTbUw9jr026dhnuCtqIFiOrlvM2cGHQV9AR_C54l79CY1/s960/2015031900581924354.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="960" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgW6G3PPbJKxPk_4zqVq7P_MjnFUaL4-pFzNsOLL2ShUKn965kTUeiU9FgjpEs6B7FmwptFKWlQPehZMCysI-pjvFoRkqLt109ahF4R4aAmUPBKwofBindZM2dSCKuPa9_7OmMjzkInN_Y_lLfzTbUw9jr026dhnuCtqIFiOrlvM2cGHQV9AR_C54l79CY1/w640-h480/2015031900581924354.jpg" width="640" /></a></div><br /> <p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">O que ten
Alfonso<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>na<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>man<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>é
o retratiño que se fixo en Ourense, Antón Alonso Ríos, xa transmutado en
"Siñor Afranio". A familia Álvarez Cáccamo, a través de Alfonso,
deixou ao Instituto de Estudos Miñoráns a custodia da mesma, así como dos
textos e documentos que Alonso Ríos lle enviou a Xosé María Álvarez Blázquez
para compoñer o seu "O siñor Afranio. Ou como me rispei das gadoupas da
morte". <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">Ata máis
ver querido Alfonso.<o:p></o:p></span></p>Pe do Galiñeirohttp://www.blogger.com/profile/05725139759195538414noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3750980500338253250.post-90963708336422120742024-03-14T21:19:00.001+01:002024-03-14T21:19:31.836+01:001984<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPYFyVBHQTGhJuovWexu_KflXSRenHZ31u3VgBLu4ARyQh3hrUInhE8Fb_Qy8ct7h3nfhFfC5K3LHiQ6AdqDzvgCv428i8_MQoE-CX8psjbraisblPqjjDL5iDYY228Rk_Hwe7eoH0LtrUypbWf6AmKIfFmyID0DqBFGH96Q0ITCRgDR1z44ayosZPCp4-/s1676/40%20anos%20peneirando.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1676" data-original-width="1488" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPYFyVBHQTGhJuovWexu_KflXSRenHZ31u3VgBLu4ARyQh3hrUInhE8Fb_Qy8ct7h3nfhFfC5K3LHiQ6AdqDzvgCv428i8_MQoE-CX8psjbraisblPqjjDL5iDYY228Rk_Hwe7eoH0LtrUypbWf6AmKIfFmyID0DqBFGH96Q0ITCRgDR1z44ayosZPCp4-/s320/40%20anos%20peneirando.jpg" width="284" /></a></div>
<p class="Standard" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: GL;"><span> </span>Dime Guillermo que <i>A Peneira</i>
cumpre catro décadas. En fin…, ademais de lembrarme do tempo que foxe, acordei
de Winston Smith. Ben saben, aquel da distopía, ou quizais mellor sátira,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>á que Orwell,<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>espreitando a lentitude do tempo, lle puxo título<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>revirando as dúas<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>últimas cifras do ano en que a escribiu:
1948. Quizais coidase que así afastaba do inmediato o grande irmán; mais non,
... o tempo, coma un foguete, non só virou sobre a numeración cronolóxica,
senón que avantou sobre nós noutras catro zancadas a respecto do tempo de prevención
ou distancia de seguridade que se puxera quen homenaxeou a Cataluña.<o:p></o:p></span></p>
<p class="Standard" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: GL;"><span> </span>Agora o omnipresente ollo
vixiante da policía do Pensamento levámolo no peto, incorporado a nós mesmos,
imperturbábeis, atendemos as micromensaxes baseadas na neolingua de Orwell, na
simplificación, na redución argüída como rapidez na comunicación, cando na
realidade é ocultamento, ou mellor alteración, ben reescribindo o pasado, como
tiña que facer Winston Smith no seu diario traballo na habitación 101 do
Ministerio da Verdade ou “Miniver”, ben inventando a realidade e manipulando a
información coas “fake news”, ou ideando futuros irracionais, fantásticos,
acientíficos e conspiradores que inhabiliten conciencias e inmobilicen a
sociedade.<o:p></o:p></span></p>
<p class="Standard" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: GL;">A cerna da idea orwelliana, non
só de 1984, está na reescritura da Historia. Nalgúns dos seus escritos sobre a
guerra civil española manifesta que, sabendo dende mozo que ningún xornal conta
os acontecementos con fidelidade, na guerra viu por primeira vez noticias que
non tiñan ningunha relación cos feitos, nin sequera no mínimo nivel que se
presupón exista entre<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>a realidade é<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>a mentira. Tamén puido observar como a
historia se estaba a escribir non desde o punto de vista do que “estaba a
ocorrer”, senón desde o punto de vista<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>do que “debería de ocorrer” segundo os ollos ideolóxicos dominantes.<o:p></o:p></span></p>
<p class="Standard" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: GL;"><span> </span>Nestes corenta anos de vida d´<i>A
Peneira </i>o mundo revirouse varias veces e o relato desas reviradas foise
sempre axeitando ao que “debera ocorrer.<o:p></o:p></span></p>
<p class="Standard" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: GL;"><span> </span>Lembramos con fidelidade
histórica o que representaron<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Solidarnośc,
Lech Walesa e Wojtila, que, xusto no ano fundacional d´<i>A Peneira,</i>
ocupaban as primeiras planas de xornais impresos ou visuais, ou só ficou na
nosa retina o que o “Miniver” reescribiu? Axústase o relato á realidade
anterior ao esborrallamento do muro de Berlín, en 1989, ou só é unha versión do
que debería ocorrer, convertida en verdade? Quen se lembra daquel iluso
reformista chamado Gorbachov, vítima dunha “damnatio memoriae” máis intensa que
a que decretou Stalin sobre Trotski, pois neste caso aplicáronlla tirios,
troianos, romanos e “tutti quanti”? A URSS e Putin son<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>simples versións do inimigo oriental ou hai
algunha contraposición, aínda que só sexa “in essentia”, entre o sistema
anterior a 1991 e o pos-soviético? Alguén lembra que Belgrado foi bombardeada
en 1999 pola OTAN e que as guerras iugoslavas se estenderon entre 1991 e 2001
ou é que a única e verdadeira guerra pos-soviética foi a actual de Ucraína? Ou
é simplemente o que “debería ocorrer”?<o:p></o:p></span></p>
<p class="Standard" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: GL;"><span> </span>Poderíamos seguir: Kuwait,
1990; Torres xemelgas, 2001, e Afganistán, 2001-2021; Iraq, 2003; Libia, 2011,
crise nos Pig´s no sur de Europa en 2008... Acordamos de que <i>A Peneira</i>
mercábase en pesetas e non había Facebook ou twiter, que agora xa non é, ou
mesmo recordamos algo máis do coronavirus que as máscaras?<o:p></o:p></span></p>
<p class="Standard" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: GL;"><span> </span>En fin, prezado Guillermo, ti,
que podes acougar a beira do Tea e mesmo achegarte na carreiriña dun can a
ollar o pracenteiro Miño entre Salvaterra e Monção, acorda sempre aquilo co que
o demo do Voltaire remataba o seu Cándido: “Il faut cultiver notre jardin”.
Pois iso cultivemos o noso xardín e non nos deixemos confundir polo falabarato
do Dr. Pangloss.</span><span lang="PT-BR" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: PT-BR;"><o:p></o:p></span></p><p class="Standard" style="line-height: 150%; text-align: right;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: GL;"><span> A Peneira, 40 anos, mazo 2024</span><br /></span></p>
<p class="Standard" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: GL;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="Standard" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: GL;"><o:p> </o:p></span></p>Pe do Galiñeirohttp://www.blogger.com/profile/05725139759195538414noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3750980500338253250.post-29001073136336258352024-03-14T21:06:00.002+01:002024-03-14T21:06:52.741+01:00O que subxace en Compostela<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglmrI5xgQUy2kp-6bjCgCwrKqxTUHIBe_FTEQeXrHyzcUplZuS2otZefr9PnGlpanzFlvyUiqO13gVVPqP2PdSLH5ZxgtS6NT1Nh_xX5_3MEWl_XR9NDQvzf2JkaxthUmW2Lm5fZu8BaYtvBpM96D2oo1mVy-zDS7nnozr5wU1nrbhOIrolKO-bVmFfkW4/s1000/Lacan%20en%20Compostela.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="694" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglmrI5xgQUy2kp-6bjCgCwrKqxTUHIBe_FTEQeXrHyzcUplZuS2otZefr9PnGlpanzFlvyUiqO13gVVPqP2PdSLH5ZxgtS6NT1Nh_xX5_3MEWl_XR9NDQvzf2JkaxthUmW2Lm5fZu8BaYtvBpM96D2oo1mVy-zDS7nnozr5wU1nrbhOIrolKO-bVmFfkW4/s320/Lacan%20en%20Compostela.jpg" width="222" /></a></div><br /><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Cóntame unha boa e común amiga: “Forcadela,
le, e le, e le”. Foron as lecturas de Manuel Forcadela as que trouxeron a Lacan
dar unha volta por Compostela, como antes as de Risco levárono a bater, aquel
día de Santa Susana de 1926, na libraría da rúa Nova, mesmo á beira do pórtico
de Salomé, cun rexuvenecido Stephen Dedalus. Entre unhas e outras lecturas, e
as súas consecuencias, vai alá un século de cultura galega que construíu a súa
identidade, coido que en excesiva exclusividade, sobre a tradición literaria e
o idioma.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Quizais o efectivo título poida chamar a
confusión. Como se desprende da comparanza anterior, non se trata dunha visita
do “escuro” Lacan ao Santiago sufocado polas masas turísticas; nin tampouco,
advírtenos o autor, dunha tentativa de psicanalizar a nosa cultura, senón de
sinalar certos lugares comúns a luz, non só da visión lacaniana senón dende o
común espazo de diversas disciplinas humanísticas.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Xuntou o autor tres traballos.<a href="file:///G:/Carlos/Documents/Lacan%20en%20Compostela/O%20que%20subxace.docx#_edn1" name="_ednref1" style="mso-endnote-id: edn1;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: GL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> En dous deles, “Compostela
criminal” e o propiamente “Lacan en Compostela” conxuga unha análise teórica da
novela de Carlos G. Reigosa, <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Crime en
Compostela</i> (1984) que acadou sona e edicións, inaugurando o xénero policial
ou de detectives que ameaza con abafarnos tanto como os xacobeístas. Xénero ao
que por certo, na súa vertente máis negra, se achegou o autor, hai ben anos,
nas tres entregas sobre Toni Barreiro “O touro do Calvario”, <a href="https://gl.wikipedia.org/wiki/Sangue_sobre_a_neve" title="Sangue sobre a neve"><i><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Sangue sobre a neve</span></i></a> (1990),<i> </i><a href="https://gl.wikipedia.org/wiki/Barato,_barato" title="Barato, barato"><i><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Barato,
barato</span></i></a> (<a href="https://gl.wikipedia.org/wiki/1991" title="1991"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">1991</span></a>)
e <a href="https://gl.wikipedia.org/wiki/F%C3%B3ra_de_xogo_(libro)" title="Fóra de xogo (libro)"><i><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Fóra de xogo</span></i></a> (<a href="https://gl.wikipedia.org/wiki/1993" title="1993"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">1993</span></a>), as tres en edicións
do Cumio e que compre non esquecer non só para lembrar as orixes do triunfante
“Vigo noir”, senón tamén para recuperar o perfil de narrador de Forcadela,
esvaecido tras a súa poderosa obra poética e ensaística.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>O terceiro dos traballos centrase no
disperso concepto de autoría dun Álvaro Cunqueiro “escindido” entre alta
cultura e antropoloxía, “suxeitado” á constante referencia onomástica (Hamlet,
Orestes, Ulises, Simbad, Merlín…) <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>mesmo ata
o “delirio”, para empregar outro termo psiquiátrico, de máis dun cento de
heterónimos empregados en <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>traducións,
certas ou finxidas, e que dende os seus anos mozos nunca deixou de interesarse
pola psicoanálise, en feminino diría el, aínda que só fose polas súas querenzas
surrealistas.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Lacan
en Compostela</span></i><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"> ten un efecto “contraste” que o dota dun especial
atractivo ao contrapoñer, enfrontar, sería o termo que empregaría o autor, o
mundo da “comunidade” ancestral,chea de “aura”, do mundo cunqueiriano e a
“sociedade” de aluvión, desarraigada da novela de Carlos Reigosa. Análise e
confronto realizado a través dos “seminarios” de Lacan pero tamén da obra de
Benjamin, Durkhein, Marx, Habermas, Althusser… tendo como fondo “un pais
desmado, empobrecido, esquilmado e colonizado, que emerxe á modernidade
obrigado a deixar de ser, e que encontra no seu discurso literario o vehículo
dunha protesta unánime e un idioma”.<o:p></o:p></span></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: right;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">Tempos Novos</span></i><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">,
nº316, setembro 2023<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><o:p> </o:p></span></p>
<div style="mso-element: endnote-list;"><!--[if !supportEndnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="edn1" style="mso-element: endnote;">
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><a href="file:///G:/Carlos/Documents/Lacan%20en%20Compostela/O%20que%20subxace.docx#_ednref1" name="_edn1" style="mso-endnote-id: edn1;" title=""><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="GL"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="GL" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: GL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="GL" style="mso-ansi-language: ES;"> </span><span style="mso-ansi-language: ES;">Forcadela, M. (2003): </span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="GL">Lacan en Compostela, </span></i><span lang="GL">Manuel Forcadela.
Santiago: Laiovento.<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoEndnoteText"><span lang="GL"><o:p> </o:p></span></p>
</div>
</div>Pe do Galiñeirohttp://www.blogger.com/profile/05725139759195538414noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3750980500338253250.post-34756492595438088652024-03-14T20:47:00.000+01:002024-03-14T20:47:24.203+01:00Roturiñas<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> </span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKsF50QJ81BNo4n61_XNF9nFAj13WT49XtdcUD_WwpejDw4JMduSh1mq3Lub4zZEEklSElzp5mvhd-u-bTCfNQqrDAGjlOHOZulDnkzHuwULCKjFeohtQxn6XSYUkj6nQEet40X-4QZixu0rIYi3TVeoQrj0LWTmJ3VZE5eogO6AQGCE4Oq78qOSkbou2d/s920/png-transparent-ball-and-chain-rupture-text-technic-logo.png" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="920" height="156" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKsF50QJ81BNo4n61_XNF9nFAj13WT49XtdcUD_WwpejDw4JMduSh1mq3Lub4zZEEklSElzp5mvhd-u-bTCfNQqrDAGjlOHOZulDnkzHuwULCKjFeohtQxn6XSYUkj6nQEet40X-4QZixu0rIYi3TVeoQrj0LWTmJ3VZE5eogO6AQGCE4Oq78qOSkbou2d/w200-h156/png-transparent-ball-and-chain-rupture-text-technic-logo.png" width="200" /></a><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt;"> Como un xa
vai virando décadas, o ano que ven agardo gañarlle o pulso a outra, ás veces
emerxen do fondo dos espellos do corredor, como dirían o Ferrín, ou Borges,
palabras perdidas, baleiras do vello significado e mesmo de significante.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> Hai décadas
descualificabamos, con natural paixón democrática e pretensión revolucionaria,os
que pretendían readaptar o réxime dos militares facciosos, e fascistas,
bendicidos pola igrexa, aos, daquela,
novos tempos. Pola contra, defendiamos un proceso “ex novo” que empatase, cando
menos, coas raiceiras da república bombardeada. Ben o saben os que viraron
décadas, o debate era reforma ou ruptura. Sabémolo mellor os que fomos
derrotados no combate político e ficamos sós.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> Asentouse a
reforma transicional, acordada polas masas en votación tal día como hoxe, cando
escribo estas liñas, de hai 45 anos, e imposta pola forza dos diversos e
múltiples poderes. Pouco máis dun 25% da poboación española pode recordar, por vivilos
con conciencia, aqueles anos finais da década dos 70 do pasado século. O resto
é coñecemento inducido polo poder, os medios, a escola… e “</span><span lang="PT-BR" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: PT-BR;">Cuéntame</span><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;">”.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> Dende o
sosego dese certo escepticismo que achega o paso das décadas, un non deixa de
albiscar nos iracundos e hiperbólicos debates actuais certas sombras dos
daquela altura.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> Se xa foi o
ínclito José María Aznar quen se referiu a unha “segunda transición” para
anunciar o seu ascenso aos ceos da Moncloa, sinalar o fin da fase gonzaliana de
pura e brutal adaptación ao modelo transacionado en 1978 e recuperar o poder
eterno, que nunca perdera, para a dereita madriespañola. Dicíao el, arteiro,
que nin votara a prol da constitución por considerar que se afastaba das
patrias esencias do réxime a reformar.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> Por razóns
xeracionais, aínda que non só, case sen se decatar, as sociedadesmudan. E tanto.
Algúns, por optimismo da vontade, intuímos, con ledicia innegábel, non unha
ruptura co réxime apalabrado daquela, senón a corrección dos seus aspectos máis
“casposos” cunhas cantas “roturiñas”, evidentes no que a dereitos individuais
se refire, pero tamén nun certo troco, nos grupos de idade hexemónicos, na
consideración <a name="_GoBack">a </a>respecto das cuestións nacionais e
culturais pendentes.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> Cumpriría
tamén que, tan pronto toque, que será cedo, acheguemos o que poidamos á nosa
“roturiña”, para o que é preciso nin ficar na casa nin equivocarse con quen a
pode facer. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> Cómpreme
aclarar que a expresión “roturiñas” non é da miña colleita, senón dun prezado
amigo que sempre me asombra coa súa clareza e instinto político. <o:p></o:p></span></p>
</div><blockquote style="border: none; margin: 0 0 0 40px; padding: 0px;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><p class="MsoNormal" style="text-align: right;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;">A Nova
Peneira, decembro de 2003</span></p></div></blockquote><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> <o:p></o:p></span></p></div><br /><p></p><p class="MsoNormal">
</p><p class="MsoNormal"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New";"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span></span><br /> </p><p></p>Pe do Galiñeirohttp://www.blogger.com/profile/05725139759195538414noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3750980500338253250.post-91713878020701218232023-12-06T20:14:00.003+01:002023-12-06T20:14:51.354+01:00<p> </p><p class="MsoNormal"><strong><span style="background: #FEFBFA; color: #4b4948; font-family: "Arial","sans-serif"; font-weight: normal;"><a href="https://www.um.es/diccionariosedhe/index.php/" title="Inicio"><b><span style="color: #6d6b6b; letter-spacing: -1.5pt; text-decoration: none; text-transform: uppercase; text-underline: none;"></span></b></a></span></strong></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><strong><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBLwGV0NjScOryN7Le-umnJtXDbvBRIV5BTgfzZQDXY_r2P3kMlpIQgFPSqcRchHuHlK4YHCIkko_ka69eh5KxfBRJosORaQr62PlK4Ow9wVs2B04BUfCG8wa1gVDilhwbX5EzL9vFGepo8nxLUf_qN-G9XDdT83IuGxhP1AR7GcWjOG5UFjgE3prf-P5D/s100/logo_0.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="100" data-original-width="100" height="100" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBLwGV0NjScOryN7Le-umnJtXDbvBRIV5BTgfzZQDXY_r2P3kMlpIQgFPSqcRchHuHlK4YHCIkko_ka69eh5KxfBRJosORaQr62PlK4Ow9wVs2B04BUfCG8wa1gVDilhwbX5EzL9vFGepo8nxLUf_qN-G9XDdT83IuGxhP1AR7GcWjOG5UFjgE3prf-P5D/s1600/logo_0.png" width="100" /></a></b></strong></div><strong><b><br />DICCIONARIO BIOGRÁFICO DE
EDUCACIÓN</b><o:p></o:p></strong><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><strong><span style="background: #FEFBFA; color: #4b4948; font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">No
Dicionario Biográfico de ducación deixei dúas breves recensións sobre dous
mestre miñoráns.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>O seu tempo levou pero
a Sociedad Española de Historia de la Educación déixanos unha ferramenta ben útil.
<o:p></o:p></span></strong></p>
<p class="MsoNormal"><a href="https://www.um.es/diccionariosedhe/index.php/search/node" target="_blank"><span style="background: white; color: #1155cc; font-family: "Calibri","sans-serif";">https://www.um.es/<wbr></wbr>diccionariosedhe/index.php/<wbr></wbr>search/node</span></a><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">Victoriano Taibo<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><a href="https://www.um.es/diccionariosedhe/index.php/node/101">https://www.um.es/diccionariosedhe/index.php/node/101</a><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">e Eladio Ferreiro Otero<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><a href="https://www.um.es/diccionariosedhe/index.php/node/94">https://www.um.es/diccionariosedhe/index.php/node/94</a><o:p></o:p></p>Pe do Galiñeirohttp://www.blogger.com/profile/05725139759195538414noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3750980500338253250.post-41127760905662545842023-11-16T12:39:00.006+01:002023-11-16T12:45:02.633+01:00Quen escribirá a miña historia? <p></p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span> <table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrYobKW7YbVfeDugWa4h1j4a5IkOGrQF9dbr0IMyrf5vuE4lYSfiXwt3WryLB2IJ17vRdP3FZ9uUbMq52pFph8EHf4Agoz1u1U42yguWnwm6kYVS7_v8gE1oOuCOEsFXP-xjEXORwAu3apdWRryOBo88J7i62Eq88EiQRFPqGnvV61sF9qjyWClVtYWcmV/s891/9788411760546.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="891" data-original-width="580" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrYobKW7YbVfeDugWa4h1j4a5IkOGrQF9dbr0IMyrf5vuE4lYSfiXwt3WryLB2IJ17vRdP3FZ9uUbMq52pFph8EHf4Agoz1u1U42yguWnwm6kYVS7_v8gE1oOuCOEsFXP-xjEXORwAu3apdWRryOBo88J7i62Eq88EiQRFPqGnvV61sF9qjyWClVtYWcmV/w416-h640/9788411760546.jpg" width="416" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"></td></tr></tbody></table><br /></span></span></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt;"> Conta Iria Morgade que foi o diaño o que construíu, nunha única sesión
nocturna, a ponte de Martorell, tras o pacto cunha muller anciá que cruzaba a
diario o Llobregat, para ir á fonte da outra beira. A vella choutaba de laxe en
laxe, coas conseguintes cuadas, molladuras e perigos.</span></div><o:p></o:p><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span> </span>O diaño fíxolle a oferta de erguela a cambio de quedar coa
primeira alma que a cruzase. Coidaba que ía ser ela. Todos coñecedes algún destes
pactos do demo a cambio da alma da
persoa beneficiada, comezando pola gran literatura. Non son novidade; nin os
endemoñados, nin aqueles que algúns consideran maléficos, só por considerarse
prexudicados e de contado caen na tentación de purificar os impíos.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span> </span>O refraneiro lémbranos que sabe máis o diaño por vello que por
diaño. Este da ponte de Martorell debía ser un novato ou, polo menos, sen a
experiencia da vella. O caso é que cando a anciá se achegou á ponte, e o demo
xa se relambía, uliscando unha nova alma perdida, tirou do zurrón un gato negro
e acirrouno para que a cruzase. O diaño ficou composto e sen alma. Ou non tanto,
pois tivo, segundo o optimista relato, divertimento, xa que nos refire que o
demo se enleou na xogueta co fermoso michiño durante séculos; e daquela é como as
xentes puideron seguir cruzando, como o seguen a facer hoxe, dunha beira a
outra. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span> </span>Quizais o diaño non é tan diaño, e o mal só é unha creación
humana como ten estudado o profesor de psicoloxía de Stanford, Philip Zimbardo no seu <i>El efecto Lucifer</i>,<a href="file:///D:/carlos/Desktop/Iria%20Morgade/V%C2%BA%20Quen%20escribir%C3%A1%20a%20mi%C3%B1a%20historia.docx#_ftn1" name="_ftnref1" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><i><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">[1]</span></b></span><!--[endif]--></i></span></a>
no que pescuda sobre o porqué da maldade, sobre que é o que fai que unha persoa
boa obre con maldade, como se induce a unha persoa moral para que proceda de
maneira inmoral, onde está a liña que afasta o ben do mal, quen é o que corre o
perigo de cruzar esa liña.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span> </span>Zimbardo, baseándose en exemplos históricos e nas súas propias
investigacións de laboratorio, amósanos como a forza da situación determina o
estoupido do mal, por exemplo, no caso de xenocidio organizado, isto é, do
delito contra a diversidade humana, como diría Anna Arendt; ou como a dinámica
de grupos pode converter homes e mulleres, en inicio decentes, en auténticos monstros;
quen non lembra a Abu Ghraib? Á cuestión tamén se ten achegado o psiquiatra
ourensán Santiago Lamas, en <i>Lisboa e o
mal</i> .<a href="file:///D:/carlos/Desktop/Iria%20Morgade/V%C2%BA%20Quen%20escribir%C3%A1%20a%20mi%C3%B1a%20historia.docx#_ftn2" name="_ftnref2" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></a><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span> </span>Viñéronme ao maxín estas
vellas lecturas ao bater co personaxe de Laureano Pintos Estévez, o contraditorio
garda civil de moral diletante ou quizais demasiado humano, que acompañou, e
participou, nas sacas dos detidos no mosteiro -campo de concentración- e na matanza do grupo que pretendera fuxir do
mesmo. Aquel home que actuaba en representación do mando militar que ordenara
as matanzas e premeu o gatillo á beira da “escuadra del amanecer” do Rubio,
supoño que alcume inspirado no do goianés, Gumersindo Alonso Carrera. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span> </span>Como Eichmann, actuaba baixo mando, e non matinaba en, como
diría Arendt, que cometer a inxustiza é peor que sufrila; ou quizais, en
aparente contradición humana, foi iso o que o empurrou a descubrir a verdade no
momento da “transición”, pero como todos calaron, el tamén o fixo.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span> </span>Fuxidos os anos, só un día antes da morte a acción perseverante da
moza investigadora arrincoulle a verdade do acontecido, da historia, do relato,
do conto... daquel que “salio para el sementerio”. O garda civil é a
personificación do desacougo, da loucura, de quen sabe que executou o mal. Hai
quen se salva, agochándose baixo as ordes recibidas ou das dadas, pero
executadas por outros.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span> </span>Nalgunhas ocasións e en varios lugares, o vello Hobsbawn
recomendou, a literatos e literatas, empregar máis a súa imaxinación e recorrer
menos á tan abondosa da historia. Non o dicía por chancearse nin faltarlle ao
respecto aos autores, por exemplo, da denominada “novela histórica” ou a outras
persoas que fan o mesmo aínda que non o digan, senón porque, concluía, a
ausencia de distinción entre historia e ficción pode provocar a confusión do
lector. Infortunadamente, este recurso segue a empregarse, mesmo coidamos que
con máis intensidade que nunca. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span> </span>Desta tentación fuxiu con habelencia Iria Morgade. Como
investigadora de raza, evitou confundir historia e novela. Con convicción. Sabemos
que hai un mosteiro convertido en campo de concentración, pero non sabemos onde é; que hai uns presos,
pero nada coñecemos das súas historias, agás dun memorial testemuño riscado na
parede; recoñécense unha serie de personaxes que en ningún momento son
nomeados, nin postos en situación histórica. E todo isto porque a autora pretende
ofrecernos unha obra literaria, unha boa obra literaria, coidada, traballada, con
personalidade, estilo complexo; literatura da frase curta, contundente, que
bate como puñadas sobre a mesa, como reclamos morais de verdade.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span> </span>Os coñecementos da autora, froito das súas lecturas e
investigacións, dos acontecementos ocorridos na área baixomiñota, latexan tras
o relato, fannos chegar o seu eco, pero o único nome real foi o que dixen hai
un chisco, que ela non cita polo seu nome real, se é que nalgún intre pensou
nel ou se simplemente o alcume resoou no intre da creación literaria. Só
sabemos que un mozo de 18 anos, chamado Eugenio Blanca, saíu para o cemiterio o
16-4-39. Ningunha outra cousa sabemos del.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKUulVVkHtMPR7NFMallZUo90I_ELE34kUCTm_dH_fih4blOodhyBrFwDbKMdmHS6I7x02gl0ezRp6xNiNWBivT8ObBRTPVoptaNfjMc9Jc3ey9mpwlaI_ifAXEtk98oNwxUce13_F082pqKG7DOYYd0fOc765yQNiTj1FV1kEGPtnw5F_0ajrZEizP5S7/s932/398536843_24161916266786849_8698612764557282276_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="395" data-original-width="932" height="272" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKUulVVkHtMPR7NFMallZUo90I_ELE34kUCTm_dH_fih4blOodhyBrFwDbKMdmHS6I7x02gl0ezRp6xNiNWBivT8ObBRTPVoptaNfjMc9Jc3ey9mpwlaI_ifAXEtk98oNwxUce13_F082pqKG7DOYYd0fOc765yQNiTj1FV1kEGPtnw5F_0ajrZEizP5S7/w640-h272/398536843_24161916266786849_8698612764557282276_n.jpg" width="640" /></a></div><br /><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><br /></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span> </span>A formación académica da autora faille estar alerta aos procesos
de continuidade e ruptura no tempo histórico para denominar con datas (1936, 1975,
1939, 2005, 2020) á maioría dos breves capítulos que forman cada unha das sete
partes nas que dividiu a novela e que tamén designa en función do proceso
histórico (pacto, memoria, verdade, reconciliación e novo pacto inconcluso, pois
a xustiza segue a ser conculcada). Sobre o concepto de pacto constrúese o
relato. O inicial, o da transición de 1978, realizado polos fillos, ou
superviventes, dos protagonistas de 1936, que denominamos pacto de silencio; e
o novo pacto, o da xeración dos netos e dos bisnetos, fundamentado no amor de Alba,
a investigadora, que en inicio cede á presión do seu mozo, Manuel, quizais nunha
imposición patriarcal, para chegar ao acordo, ao novo pacto, non só para desvelar
a verdade, senón para preguntarse pola xustiza. Pero para eses detalles
deberedes ler a novela.<o:p></o:p></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span> <br /></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGtLCbPYdn8k5tGKSXASUTxcJ9Y4N5Ni2QL961V6fx51iUGn7E1VJEBjQiJboP7Vi5X2f_DG9Gt0KUCuWDNSwixtKHPM3OfE2xkAgDqnrEfAaZ5FK1q-raXnHJlLoCAZrLA-toE-GaAl5wLppfGQF_VVCDv2H-en04c6qIJeF8UDMcnCqoWl0OBMmfo1ib/s1600/a905725a-1757-4585-a363-62fcb0f29390.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="719" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGtLCbPYdn8k5tGKSXASUTxcJ9Y4N5Ni2QL961V6fx51iUGn7E1VJEBjQiJboP7Vi5X2f_DG9Gt0KUCuWDNSwixtKHPM3OfE2xkAgDqnrEfAaZ5FK1q-raXnHJlLoCAZrLA-toE-GaAl5wLppfGQF_VVCDv2H-en04c6qIJeF8UDMcnCqoWl0OBMmfo1ib/w288-h640/a905725a-1757-4585-a363-62fcb0f29390.jpg" width="288" /></a></div><span> </span>Outro historiador, neste caso especialista en historia cultural,
Peter Burke, referiuse, hai anos, a que os historiadores deben despregar un
estilo narrativo que lles permita dar a palabra aos moitos actores sociais, un
estilo que permita describir e explicar as diferenzas de opinión existentes nun
determinado período histórico; necesidade que se agudiza cando se relata un
conflito como a guerra de España. Cómo podemos explicar o acontecido sen
reconstruír a colisión de opinións das
que xorde a historia?, pregúntase Burke.<o:p></o:p><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span> </span>Certo é, e, sen pretender ningunha caste de equidistancia a
respecto da orixe do mal -o golpe de estado do 18 de xullo de 1936-, cómpre apuntar
a cuestión central de que Manuel, o mozo da investigadora, descoñecía o que
pasara, non sabía o que fixera o seu avó, porque os historiadores e os cidadáns
só coñecen unha parte da verdade, que, ademais, estaba, e está, terxiversada
por lecturas heroicas dos sublevados, adobiadas en canda momento para facelas
máis dixeríbeis, tras catro décadas de ditadura e outras tantas de
esquecemento. Por iso falamos da xeración dos netos, os que comezaron a saber,
tras o paulatino agretarse do silencio amnésico da Transición e por iso temos
que seguir afirmando que, a pesar dos esforzos de investigadores e asociacións
memorialistas, o relato predominante na España de hoxe é o relato franquista,
que segue a sustentar a forzas políticas con amplo respaldo de voto popular. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">Á fin, o garda civil desacougado deu a coñecer os seus folios
amarelos. Puido saberse a verdade. Mais Joana, agardou décadas ao pé da ponte
do diaño polo seu Eugeni, e non soubo que non sobrevivira ao horror desatado
polo mal que se estendeu aquel verán de hai 87 anos, ao xenocidio, memoricidio ou
ideoloxicido, ou o termo que queiran aplicarlle. Manteñamos a caixa de Pandora
ben pechada.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: right;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"> Goián, 10 de novembro de 2013</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: right;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDrf5yRGe705xwM6I3Mu2rqx5T21ZySVl_rufxaaD8-ojl0AlGJI6sTw34IQZHpxEA0VfH0wyyjnOQFgmPWtoyWr2JAdF1_H-310drYbR_I19i7aWBP549LUFtBS2CwzeNg3C4nU5p99wiyqBvfl8BC9D2qh0f0RxGibW78fc3k2f7NrC_8DtQDUpYpjFY/s1600/WhatsApp%20Image%202023-11-10%20at%2023.22.34%20(1).jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="719" data-original-width="1600" height="288" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDrf5yRGe705xwM6I3Mu2rqx5T21ZySVl_rufxaaD8-ojl0AlGJI6sTw34IQZHpxEA0VfH0wyyjnOQFgmPWtoyWr2JAdF1_H-310drYbR_I19i7aWBP549LUFtBS2CwzeNg3C4nU5p99wiyqBvfl8BC9D2qh0f0RxGibW78fc3k2f7NrC_8DtQDUpYpjFY/w640-h288/WhatsApp%20Image%202023-11-10%20at%2023.22.34%20(1).jpeg" width="640" /></a></div><br /><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><br /></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
</p><div><!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///D:/carlos/Desktop/Iria%20Morgade/V%C2%BA%20Quen%20escribir%C3%A1%20a%20mi%C3%B1a%20historia.docx#_ftnref1" name="_ftn1" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: GL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></a> Paidos, Barcelona, 2008.<span lang="ES"><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn2">
<p class="MsoNormal"><a href="file:///D:/carlos/Desktop/Iria%20Morgade/V%C2%BA%20Quen%20escribir%C3%A1%20a%20mi%C3%B1a%20historia.docx#_ftnref2" name="_ftn2" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: GL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"> Elcercanoediciones, Ourense, 2017.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoFootnoteText"><span lang="ES"> </span></p>
</div>
</div>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span> </span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div style="text-align: justify;"> </div>Pe do Galiñeirohttp://www.blogger.com/profile/05725139759195538414noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3750980500338253250.post-10765629816144729292023-08-29T00:29:00.011+02:002023-08-31T18:13:09.799+02:00 Portecelo, 26 /8/ 2023<p> </p><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1FqlG0_j6SIFazzuQ_KIkxT_P-9r7JubTHhh3vRl005RTnCOMaFbPD-Ye2d0zj0YEAh8CR6HjupvP5RYBc4VZdeeLQqArSnPsZEkF37MAyW0xjQQqM-TjbhHK8F77gwnlb-SHcFvaLZoIFzVuoeNw6_OfG5IGEfQM04U193yZRtmVMDBfmP5IIa22BsId/s1080/370521834_593858209620705_4736391566596463832_n.jpg" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="608" data-original-width="1080" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1FqlG0_j6SIFazzuQ_KIkxT_P-9r7JubTHhh3vRl005RTnCOMaFbPD-Ye2d0zj0YEAh8CR6HjupvP5RYBc4VZdeeLQqArSnPsZEkF37MAyW0xjQQqM-TjbhHK8F77gwnlb-SHcFvaLZoIFzVuoeNw6_OfG5IGEfQM04U193yZRtmVMDBfmP5IIa22BsId/w640-h360/370521834_593858209620705_4736391566596463832_n.jpg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Foto Simón</td></tr></tbody></table><br /><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Amigos e amigas, activistas
da memoria do Baixo Miño, da Louriña e do Condado. Permitídeme este inciso
inicial pois quixera lembrarlles aos activos e activas da “Comisión” que quizais
no seu quefacer diario non se deteñen a considerar o enorme valor das súasintervencións.
Non só para que non nos amoleza a pérfida Lete, divindade do esquecemento, nada
do Éris, a deusa da discordia e, din algunhas fontes, irmá de Ares, deus da
guerra, de Hipno, do sono, e de Tánato, da morte. Lete, aquel río na Grecia
clásica que percorría os Campos Elíseos, como tamén alcumaron os primeiros xeógrafos
o noso río protector, que camiña en imaxinaria diagonal paralela ao Miño, o
Limia ou Lima,que lle din os da outra marxe, o que desafiou, ben parapetado nas
lexións imperiais, Décimo Xuño Bruto para someternos, poñéndonos nome, e aínda
hoxe, dous mil trescentos anos despois, seguen a chamarnos igual.E digo que non
só por impedir que o cancro da Lete mitolóxica nos destrúa, senón por sinalar o
presente e construír o futuro coa materia humana máis xenuína: a memoria. Ben
sabemos a dor que produce a súa perda, semellante á de cando se esvaece a
memoria colectiva. Así que vos ofrezo os meus máis sentidos parabéns.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Moi bo día a todos e a todas.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;">É para min un orgullo que me
convidásedes,de novo,a dicir unhas palabras nesta homenaxe, aquí nas abas de
Sanxián, onde tivemos a oportunidade de participar na exhumación e devolución ás
súas familias dos restos de tres miñoráns,pois os outros dous cadáveres que desenterramos
seguen a ser, non uns descoñecidos para nós que vimos a realidade física dos
seus restos, pero, quizais para os seus familiares, uns “desaparecidos”, ese
termo que tan pouco empregamos, pois parece de uso case exclusivo da tipoloxía vitimaria
das ditaduras suramericanas, pero que tan ben serve para reflectir a realidade
do acontecido durante a persecución franquista en Galicia.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"></p><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSZ_pLhhevjhdRo4oWKsLoo9RKhyRNolWoulgxp-4RP75dyAnzaKNeidkgsKVmj44hEHuEuhLVO4ozl8RpgBV-lkLhTC4In0ahpcInUq57wr-9BLdiUK4E2ESP0b7pGzTyn-4CcBkigwysrf893rKD-5ov6SXh_rG_4dNm0Yj4a9e37PNU33Dy5MkvhNKC/s2048/371353268_593858299620696_4614186512575949884_n.jpg" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1536" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSZ_pLhhevjhdRo4oWKsLoo9RKhyRNolWoulgxp-4RP75dyAnzaKNeidkgsKVmj44hEHuEuhLVO4ozl8RpgBV-lkLhTC4In0ahpcInUq57wr-9BLdiUK4E2ESP0b7pGzTyn-4CcBkigwysrf893rKD-5ov6SXh_rG_4dNm0Yj4a9e37PNU33Dy5MkvhNKC/w480-h640/371353268_593858299620696_4614186512575949884_n.jpg" width="480" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Sergio, fillo de Abilio Araújo, un dos asasinados en San Xián. F: Simón</td></tr></tbody></table><br /><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;">E estar hoxe aquí, en
Portecelo, a uns centos de metros dos cons da Angoeira onde, aquel 25 de agosto
de 1936, ficou esnaquizado pola besta o corpo de Manuel Noia Gil, o corpo, que
non a súa idea, que segue vizosa nas novas xeracións. A besta elaborara en
conclave de paparota e alcol, no restaurante do Trega, baixo a presidencia<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>do capitán da GC Joaquín Teresa Pomares e o
tenente de carabineiros Salvador Buhigas Novo,a longa lista moura que os
militares esixían para considerar limpa a retagarda guardesa. Seica o que
puxeronos sublevados na alcaldía,Paco Moreno, logrou rebaixar o número.Foron os
primeiros cinco fusilados, recollidos en acta baixo o eufemismo de “encuentro
con la fuerza pública”. Esa “fuerza”, dinnos Noia e o investigador Urís Guisantes,
estaba formada por Severo Sobrino Vicente, Anselmo Fernández Estévez,
“Fernandito” Jiménez Varela, Severino Fernández, Óscar Rodríguez González<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>e algúns máis. A listaxe, segundo Urís Guisantes,
fora elaborada “pola Falanxe Local que presidía Manuel Franco Cadilla”, o grupo
inicial da Falanxe guardesa xuntouse derredor do cura Cándido Rodríguez, pero
quen acabou dirixindo a actuación da “Escuadra do Amencer”, dende Tui, foron José
Mª Salgado Méndez-Núñez e Miguel Saez Mon, apelidos ambos de moito “ringorrango”.
A estes dous últimos entregoulles o comandante militar de Tui, capitán Eduardo
Rodríguez González, a Manolo Noia para arrincarlle o agocho do seu irmán Xoán,
e máis de Antón Alonso Ríos e Guillermo Vicente de Santiago. As torturas e
vexacións que lle fixeron e o seu asasinato aterrorizaron as xentes do Baixo
Miño e hoxe convócannos aquí, 87 anos despois, porque non hai forma de arrincar
a raíz do pensamento.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Mais non quixera rememorar o
horror que todos e todas probabelmente coñezades e que gravaron para a súa
persistencia na memoria colectiva o seu irmán Juan Noia e mais dona Josefina Segret
no seu <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Abaixo as Ditaduras </i>que agora
podedes ler vertido ao galego, con acerto como sempre, por María Alonso Seisdedos.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Quixera determe un pouquiño
en dúas datas de hai xustamente cen anos. Primeiro, no 29 de abril de 1923, día
de eleccións. Uns días antes achegárase ata Tui nada máis e nada menos que
Mariano Ordóñez García, os nomes como os apelidos teñen o seu aquel, o fachendoso
Ministro de Graza e Xustiza que ficou<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>na
historia como prototipo de cacique “cunero”, despectivo cos electores. Non viña
don Mariano nin a desculparse cos seus votantes, que levaban anos reprochándolle
a desatención en que tiña o distrito que representaba nas Cortes, entre eles o
doutor Alejo Diz Jurado, que fora alcalde de Tui polo seu partido e trece anos
despois será fusilado na explanada de tras do instituto de ensinanza media. Nin
moito menos a pedir perdón polo masacre argallado polos seus gardas civís ao
mando do terríbel tenente Ramón Merino Morales, que deixou sobre o campo de
Sobredo os corpos sen vida de Cándida Rodríguez González,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>de Joaquín Estévez Besada “O Choco”, e máis o
do presidente da agraria de San Estevo de Budiño, Venancio González. Non
pasaran nin cinco meses da matanza. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Tampouco,
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>aínda menos, viña retractarse da
persecución que se promovía dende o xulgado municipal ou dende o de primeira
instancia, onde argallaba dende había tempo Pablo Bugarín Domínguez e ordenaba
o xuíz López Nieto. Viña porque se convocaran eleccións e estaba disposto a
gañalas por todos os medios, legais ou ilegais, e humillar os que se atrevían a
facerlle fronte e degoraban sacarlle un escano que durante décadas pertencera
aos conservadores e ao seu apelido familiar. Os que intentaban botalo eran un agrarismo,
que no distrito electoral tudense, que se correspondía case co partido
xudicial, levaba anos de irreprochable loita antiforista. Escribiu daquela o
presidente da Federación Agraria do partido de Tui, Enrique Jaso:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: 35.4pt; text-align: justify; text-indent: 0.15pt;"><span style="font-family: "Courier New"; line-height: 150%; mso-ansi-language: ES; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Suave y ondulante, al agrarismo no le falta la austeridad
socialista, la tenacidad sindicalista, la elevación teórica y libertaria y,
sobre todo, la ternura del cristianismo primitivo en toda su pureza. Con estos
bellos atributos, entra el agrarismo decididamente en la lucha de clases- no
hay otra- para conquistar la sociedad integral de la tierra y de la conciencia</span><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;">O agrarismo víase coas
forzas precisas para disputarlle a acta por Tui ao aparato caciquil, conservador
e monárquico. Barallaron para iso dous nomes ben soados. Nin máis nin menos que
Basilio Álvarez, o crego de Beiro, alma do agrarismo dende os primeiros anos do
século, ou o mesmísimo Manuel Portela Valladares. Ao final foi este quen asumiu
o reto, ao fin e ao cabo tiña asegurada a súa acta polo distrito da Fonsagrada,
ben saben aquilo do carallo do 29, que, non habendo máis candidatos que os
postos a cubrir, non se celebraban eleccións, así o que había que facer era
impedir que alguén se presentase. A don Basilio aconselláronlle presentarse
polo distrito da capital ourensá e ficou a velas vir. Don Manuel presentouse á
batalla de Tui.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Por alí andaba mesturado entre
as xentes agrarias o xastre Manuel Noia e mais o seu irmán Xoán e outros.
Manuel argallaba obras de teatro para explicar o programa agrario e activar
conciencias, contaba como actriz cunha culta muller que chegara do Brasil sendo
unha mozota, Rufina Domínguez, filla de Tío Rafael das Amarelas, que fixera
fortuna no Brasil cunha tenda de “secos e molhados”, un dos salvadores de vidas,
tamén da de Xoán Noia.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;">A campaña foi quente e
rabuda. O día da batalla aínda máis. Houbo bastonadas para todos, colexios
pechados, tiros, manifestacións, presos, furnas cheas antes de se abrir os
colexios e outras que desapareceron antes do reconto, presidentes de mesa que
enfermaban a media xornada e 14 pistoleiros, capitaneados por “Pepe el Negro”,
un quebrafolgas de Vigo, circulando polos arredores das mesas electorais. Ollo,
non confundir este personaxe con José Alonso Martinez, alcumado do mesmo xeito,
o home de Evangelina Jaso, xenro de Enrique Jaso, cuñado de Enriquiño Jaso. Os
catro asasinados pola besta. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;">No Calvario do Rosal houbo
ata tiros, os da garda civil e outros que non se sabe ben quen os pegou, pero
si quen penou. Prenderon veciños e abríronlles causa por agresión e insulto á
Garda Civil. <i style="mso-bidi-font-style: normal;">La Integridad</i>, o xornal do
bispado tudense, describe un momento nun colexio electoral, dicindo que chegou
Ramón Salgado, o avogado agrarista tan amigo de Xoán Noia, cuns cantos “sastrecillos”,
lembrade que Manuel era xastre, aos que acompañaban “una turba de mujeres,
niños y portugueses”. Entre a turba estaba Rufina Domínguez Trigo e Amalia
Dorna Treinta e Eduardo González Álvarez e máis o home de Rufina, Domingo
Iglesias, que, acusado de pegar algúns dos tiros, acabou marchando para a
Arxentina. Aos catro abríuselles causa, cando menos instruída por un militar.
Cumpriría estudalo.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;">O pucheirazo foi soado.
Oficialmente, datos da web do congreso dos deputados, Ordóñez obtivo 3.262
votos dos 4.024 emitidos, sobre un censo de 5.991.Algúns xornais, como <i style="mso-bidi-font-style: normal;">La Zarpa</i> ou <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Galicia, </i>falan dunha abafante maioría da candidatura agraria.O dous
de maio de 1923 Portela Valladares asinou un longo escrito que recolleu a
prensa, denunciando o roubo electoral. Pero Ordóñez asegurara o seu escano.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Por certo que Portela
Valladares é personaxe a re-interpretar, máis aló do que del dixeron algúns
galeguistas, aínda que tamén é certo que Castelao deitou sobre el parágrafos
ben comprensivos. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;">As elites conservadoras,
católicas e monárquicas colleron medo. Medo dabondo, aos agrarios de aquí e a
enfermidade que viña do leste de Europa, a revolución social. Dentro duns días
será o seu centenario. É a segunda data que quixera recordar. Non vos
preocupedes, que poucos medios de comunicación o lembraran. O 13 de setembro o
capitán xeneral de Cataluña, en acordanza co rei, ambos a un tempo, ciscáronse
na súa propia constitución e deron un golpe de estado para salvar España. O
presumido xeneralote e o vaidoso borbón quixeron coutar o pensamento, garantir
a orde e a propiedade, e instauraron a ditadura imitando vergoñentos o seu
heroe Mussolini.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;">No declive da xeira
ditatorial, uns meses antes de que o Borbón tivese que refuxiarse nas faldras
de Mussolini, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>no Teatro Principal de Tui, ateigado de
publico entre o que intuímos os irmáns Noia, houbo un mitin pola amnistía. Foi
por setembro de 1930. Abriu os discursos Gumersindo Rodríguez Costas,
“Gumersindo, o panadeiro”, o líder máis destacado da Federación Obreira Local
de Tui, tal e como Manuel Noia o era da federación guardesa. Gumersindo era
moito máis que un líder local, era o teórico da conxunción entre os “obreiros
de taller” e “obreiros do campo” que tanta forza deu ao anarcosindicalismo ceenetista
no distrito durante os anos republicanos, e esta conxunción agrario-proletaria
é a que explica a fortaleza frontepopulista e mesmo a capacidade de resistencia
aos sublevados.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Aquel era un mitin de
dimensión extra tudense. O segundo orador foi José Villaverde Velo, o líder da
CRG-CNT. Púxolle o ramo nada máis e nada menos que ÁngelPestaña, o líder máis
prestixiado da CNT ao que a mosca non lle deixaba de zunir tras da orella. Dixo:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: 35.4pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; line-height: 150%; mso-ansi-language: ES; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">(...)
un solo hombre desenvainó un buen día el sable, se calzó las espuelas y cabalgó
sobre veinte millones de españoles. Más de seis años ha durado el oprobioso
régimen y hay que evitar que se repita un hecho histórico que denigró a nuestra
nación ante el mundo entero, porque pudiera <span style="mso-tab-count: 1;"> </span>darse
el caso de que una dictadura todavía peor y más duradera viniera a humillarnos
de nuevo.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Non sei se Pestaña se
adiantaba a corrixir a Marx cando encetou<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>o seu <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Dezaoito de Brumario </i>con
aquilo de “Hegel di, nalgunha parte, que todos os grandes feitos e persoeiros
da historia universal aparecen, é un dicir, dúas veces. Pero esqueceuse de
engadir que unha vez como traxedia e outra como farsa”. Neste caso, á sentencia
de Marx habería que darlle a volta polo forro e considerar a ditadura de Primo
como unha farsa que anunciaba a gran traxedia da sublevación de xullo de 1936. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Eran ben conscientes do
perigo. Non os colleu de sorpresa, pero si indefensos. Juan Noia ben lembraba
aquel abril de 1923, é por iso que abriu a primeira páxina do seu xornal <i style="mso-bidi-font-style: normal;">El Nuevo Heraldo Guardés</i> de 11 de
xaneiro de 1936, a un mes das decisivas eleccións do 16 de febreiro,
reproducindo, na súa integridade, o manifesto que Portela Valladares asinara o
2 de maio daquel ano. Revelador. Di na súa entradiña coa que introduce o texto
porteliano: “de la inconsciencia de las llamadas gentes de orden, que el año 23
falsearon villanamente el sufragio popular”. Lembrade que Portela era na altura
xefe do goberno.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Vou rematando. Cómpre non
esquecer, hoxe aínda menos, que os procesos locais están enxertados en procesos
máis xerais ou mesmo globais. Non se pode explicar a guerra de España, que
lexitimaron os apelados por Noia, aquelas mesmas “gentes de orden” que
consentiron o “pucheirazo” de Ordóñez e aplaudiron con frenesí o golpe de
Primo, se a disociamos do contexto europeo e mundial, se non a consideramos
dentro do marco do ascenso dos fascismos despois da Gran Guerra. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Non eran alarmistas nin
Ángel Pestaña nin Juan Noia. Quixera equivocarme nos meus temores ante o ascenso
da dereita máis extrema por toda Europa e da ameaza, do perigo, de que un
imperio en decadencia se sinta tentado a provocar unha catástrofe, poñernos a
todos e todas en perigo, entregarlle anacos do planeta a Ares, antes de perder
o exercicio exclusivo do seu predominio económico e político-militar.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Mais pasemos da esfera
planetaria a Cerdedo. Seica hai uns días alguén difundiu na entrada dunha
igrexa de Cerdedo un folleto que dicía:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: 35.4pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; line-height: 150%; mso-ansi-language: ES; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Señor
Jesús, luz del mundo y Rey del Universo:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: 35.4pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; line-height: 150%; mso-ansi-language: ES; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Guarda
a España de todo peligro y fortalécela frente a toda adversidad, guía a los españoles
al fulgor de tu luz, protege a nuestras Fuerzas Armadas, defiende a nuestras
Fuerzas de Seguridad, preserva la unidad de la nación y ampáranos bajo el manto
de Nuestra Madre Inmaculada y con la intercesión del apóstol Santiago, patronos
del pueblo español.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: 35.4pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; line-height: 150%; mso-ansi-language: ES; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Líbranos
de sus enemigos, confunde a sus adversarios y convierte a nuestra patria España
e una antesala da la patria celestial.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: 35.4pt; text-align: justify;"><span lang="PT-BR" style="font-family: "Courier New"; line-height: 150%; mso-ansi-language: PT-BR; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Por Jesucristo Nuestro Señor. Amén</span><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-weight: bold;">Preguntábase
o historiador Dionisio Pereira na súa páxina de facebook que é de onde a tiramos:
</span><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;">É
iniciativa persoal do vicario ou dos seus superiores? Preguntas aqueladas, pois
o folleto ten un retrouso, a provocación de tempos republicanos que parecen ben
lonxe e agardemos que alá sigan. Seica quen o espallou foi o vicario de
Quireza.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Recuncando na esfera local,
teremos investidura, non confundamos co que fan os touros que en castelán soa
parecido pero non é o mesmo, por vontade do Borbón, non porque o obrigue a
constitución; senón porque quere darlle carta de vantaxe aos seus e xogar cos
tempos. O vacuo comunicado da Casa Real di que como o partido do Sr. Feijoo foi
o que obtivo o maior número de escanos,</span><span lang="GL" style="font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-ascii-font-family: "Courier New"; mso-bidi-font-family: "Courier New";"></span><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> e como, co paso dos anos, fíxose costume encargarlle
intentar formar goberno ao que máis escanos tivese, e, aínda sabendo que non
ten os apoios necesarios, parécelle que non é razón para cambiar tal costume. E
a presidenta do Congreso achanta. O que pretende o monarca é intervir en
política, saltándose a súa propia constitución e poñendo en marcha o “reloxo
constitucional”, cando podería, e debería, agardar a que alguén reunise os
apoios suficientes. Pero non é iso o que pretende, senón<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>outorgarse un poder executivo que non lle dáa
Constitución, pois esta explícita que os actos do rei carecen de validez sen o
referendo do representante democrático. O mesmo artigo 99 no que se basea o
comunicado da Casa Real di que o rei, previa consulta aos grupos, a través do
“Presidente do Congreso”, proporá o candidato. Pero o Borbón quere intervir e
ao propoñer a Feijoo e ao acatalo a Presidenta, ademais de reforzar o candidato
da dereita fai que despois do previsíbel fracaso da investidura fiquen dous
meses ata a disolución das Cámaras. Apura así os tempos para unas negociacións
que se prevén complexas e que a dereita, tras presentarse como solución, agarda
que fracasen e forzar novas eleccións. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Unha mexadiña do Borbón
actual, non tan cheirenta como a do seu bisavó en setembro de 1923, pero a min
ficoume nos miolos a entradiña de Xoán Noia referida a que as “gentes de orden”
alteraron “villanamente el sufragio popular”.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;">Nota: Como é evidente non é isto o que dixen en Portecelo, senón algo parecido e xaora moito máis breve, pero as notas estaban feitas e deille forma por se a alguén lle puidera interesar.</span></p>Pe do Galiñeirohttp://www.blogger.com/profile/05725139759195538414noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3750980500338253250.post-11451622716688219372023-07-27T15:56:00.000+02:002023-07-27T15:56:06.447+02:00Aviso importante "Lectura Poética no Bosque da Lingua"<p> <span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt;">Prezados amigos e amigas.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">Por mor da previsión de choivas para mañá pola noitiña acordamos
cambiar a data de “Lectura Poética” no “Bosque da Lingua” da Comunidade de Montes
de Couso (Gondomar) para o domingo á mesma hora. Isto é ás 20:30. Manténdose o
mesmo programa de actividades <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><a href="https://pedogalinheiro.blogspot.com/2023/07/lecturas-poeticas-no-bosque-da-lingua.html">https://pedogalinheiro.blogspot.com/2023/07/lecturas-poeticas-no-bosque-da-lingua.html</a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">e por suposto no mesmo punto, que por se houbese problemas de
localización<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>indicamos de novo<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><a href="https://maps.app.goo.gl/E1EAtbykqeWWji4S8">https://maps.app.goo.gl/E1EAtbykqeWWji4S8</a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">Por se vos presta, agardámosvos.<o:p></o:p></span></p>Pe do Galiñeirohttp://www.blogger.com/profile/05725139759195538414noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3750980500338253250.post-74803670758587258102023-07-21T20:33:00.065+02:002023-07-23T18:00:18.514+02:00LECTURAS POÉTICAS NO "BOSQUE DA LINGUA" DA COMUNIDADE DE MONTES DE COUSO<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj62u2zLb83esH17bEWpTLGL9zp1D2nLSx4Q1V1bCEFH5J5QriwotYNrRAKjBLEXdC0e9xumlZSgEqYr8binW1fepLwA64Ym9ErbAIcKBvMD7YZZcLRB2VKMpGDp8Vwr4QtryUOI3-IYtLj16So5ONB-je5BW0nZTdzHQx2A0ZXJZ4PwXXsorNHZU3CfuBw/s2396/Logo%20horizontal%20BN%20tipo.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1135" data-original-width="2396" height="152" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj62u2zLb83esH17bEWpTLGL9zp1D2nLSx4Q1V1bCEFH5J5QriwotYNrRAKjBLEXdC0e9xumlZSgEqYr8binW1fepLwA64Ym9ErbAIcKBvMD7YZZcLRB2VKMpGDp8Vwr4QtryUOI3-IYtLj16So5ONB-je5BW0nZTdzHQx2A0ZXJZ4PwXXsorNHZU3CfuBw/s320/Logo%20horizontal%20BN%20tipo.jpg" width="320" /></a></div><br /><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br /></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Algunhas
das voces poéticas que nos últimos meses se xuntaron na Fonte de Zeta, ao pé da
taparía A Mini, volverán a facelo <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">o
vindeiro venres 28 de</b> <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">xullo ás 20.30h,</b> no <b>Bosque da Lingua</b>, ese fermoso proxecto ecolóxico e cultural promovido pola <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Comunidade de Montes de Couso.</b> Neste espazo natural esparexidos
entre carballos e castiñeiros, camelias ou abruñeiros, teixos, bidueiros e unha manchea de árbores diversas chantáronse postes de madeira que, sobre unha placa instalada na parte superior, recollen uns poucos versos dalgunhas das mellores composicións poéticas da nosa lingua. Pódese acceder a través dun código QR que nos achega o texto completo, lido ás veces polos seus autores e autoras e noutas ocasións por persoas que lle prestan a súa voz a quen xa non a ten. </span></p><o:p></o:p><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Nesta
data incorporaranse á selección poética do “Bosque da Lingua” textos representativos
de Gonzalo Navaza e Marta Dacosta, ambos veciños de Gondomar, así como de Xabier
Rodríguez Baixeras e de Xosé María Álvarez Cáccamo, ademais dos dedicados a Eduardo Pondal e Xosé Luis Méndez Ferrín.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Na
lectura poética que se celebrará no pequeno e ben xeitoso anfiteatro, ollando a
posta do sol, que argallou a modélica comunidade de Montes, participaran os
poetas Xabier Rodríguez Baixeras e Xosé María Álvarez Cáccamo ademais de Manuel Forcadela e Cristal Méndez, e as voces
miñoráns de Fran Fernández Davila e Soledad García Riveiro.<a name="_GoBack"></a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">No
mesmo lugar poderase degustar algún petisco acompañado dalgunha bebida para
refrescarse.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Preténdese
así promover e divulgar este fermoso proxecto sobre o que podedes informarvos
en <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><a href="https://montesdecouso.gal/campanhas/proxecto-bosque-da-lingua/">https://montesdecouso.gal/campanhas/proxecto-bosque-da-lingua/</a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Se
vos presta vémonos o venres 28 ás 20:30 no bosque da lingua de Couso (Gondomar)
e para guiarvos podedes seguir o enlace</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"> <a href="https://www.google.com/maps/@42.097599,-8.748596,17z?entry=ttu">https://www.google.com/maps/@42.097599,-8.748596,17z?entry=ttu</a><o:p></o:p></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTvFKXYz8LWu6lNWO62iOobONIKO-8f6P-Er5XJlAEpeXB7PUPaSRAaM0YdPigwp9GWqy-P97G5CkDcj3z6vGpYFqzXmeT9ZvTlm0pEkyA0tBSOp8ZPJpMupvFzID0EsZ8bngRN2vvjjUFW_j0WMBnufddgXHpxKdUPCNTgZ9YeIxmzdPpsv-Z4dxyMJV7/s228/descarga%20(1).jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="228" data-original-width="221" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTvFKXYz8LWu6lNWO62iOobONIKO-8f6P-Er5XJlAEpeXB7PUPaSRAaM0YdPigwp9GWqy-P97G5CkDcj3z6vGpYFqzXmeT9ZvTlm0pEkyA0tBSOp8ZPJpMupvFzID0EsZ8bngRN2vvjjUFW_j0WMBnufddgXHpxKdUPCNTgZ9YeIxmzdPpsv-Z4dxyMJV7/w620-h640/descarga%20(1).jpg" width="620" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Cristal Méndez</td></tr></tbody></table><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt;"> </span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjq1zIQWx9RCFX7uo0p2k5j7VOWx46JdG5OIMxkDrvPQfLZdfd_hIGCtobcJAlS4bHFb6PQWWc-z1R54jpMDv3BEXIH_7vTZCScQGQ3iTT2QLX_eY0YiSoVxZz6FLB-9MMaUw3AA4qmWdKWCrUzaD_EUzbaYQ7VWabXq6xTtR5JhV55q7yI5CjsBMoHIhg4/s300/descarga.jpg" style="font-size: 14pt; margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="168" data-original-width="300" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjq1zIQWx9RCFX7uo0p2k5j7VOWx46JdG5OIMxkDrvPQfLZdfd_hIGCtobcJAlS4bHFb6PQWWc-z1R54jpMDv3BEXIH_7vTZCScQGQ3iTT2QLX_eY0YiSoVxZz6FLB-9MMaUw3AA4qmWdKWCrUzaD_EUzbaYQ7VWabXq6xTtR5JhV55q7yI5CjsBMoHIhg4/w640-h358/descarga.jpg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Fran Fernández Davila</td></tr></tbody></table><p class="MsoNormal"><span lang="GL" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><o:p> <br /></o:p></span></p><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6Usj3_9zk5z7a0crji6xcY892tmfGeog2qq8CTrm9n97c5T1h0GntH-5RTqxkGppbwKn-OU0Iw-FWaiCHFrwW1TeUzchMLwqGfBqzx6GLAa7xNW_P5ARO8QrCv73FXYXBbJ-f5skeVfjbp7oWRvS-2r6yrjlrqZ2jPww7OwjPL1VPNf-X6U_Ptl5aA6-C/s440/Soledad%20Garc%C3%ADa%20Rivero.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="248" data-original-width="440" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6Usj3_9zk5z7a0crji6xcY892tmfGeog2qq8CTrm9n97c5T1h0GntH-5RTqxkGppbwKn-OU0Iw-FWaiCHFrwW1TeUzchMLwqGfBqzx6GLAa7xNW_P5ARO8QrCv73FXYXBbJ-f5skeVfjbp7oWRvS-2r6yrjlrqZ2jPww7OwjPL1VPNf-X6U_Ptl5aA6-C/w640-h360/Soledad%20Garc%C3%ADa%20Rivero.jpg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Soledad García Riveiro</td></tr></tbody></table><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjETKUQQDYjI_-ytEBhI7bcNjfX05ud4tXfDjDVasO8hZMBLZ5gA0d2A2NcoRJWVFRxO9aWbbX90D7xX1ZJO3EpvhH3klBe9DSPwDAGLTEdL8Y2LujfQK5h4UZFAGiprqDXxWq8oZKDkBOsrefoxpcqf5rne404fbou3nN_p39XMdrfig_j9n5__GqR4JZY/s265/images.jpeg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="190" data-original-width="265" height="459" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjETKUQQDYjI_-ytEBhI7bcNjfX05ud4tXfDjDVasO8hZMBLZ5gA0d2A2NcoRJWVFRxO9aWbbX90D7xX1ZJO3EpvhH3klBe9DSPwDAGLTEdL8Y2LujfQK5h4UZFAGiprqDXxWq8oZKDkBOsrefoxpcqf5rne404fbou3nN_p39XMdrfig_j9n5__GqR4JZY/w640-h459/images.jpeg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Xosé María Álvarez Cáccamo</td></tr></tbody></table><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-lMRISrgqppMs5QIOuM_5DDcGq96yeqwxybGlZu7Se6HHYjNkzKWKUvD5E3BYeSmOjyPEhTDpVtSCCPFWb3_GBr6qeBCr9S93eEnQ3VUUUYpiTzT-vDV-I9WcQulrSPZbyze_LzH5t9gZUT6t3YbkpIgn_spHWKzQIJRKG813QQJaZ7QGfANQIoSm18my/s900/1200px-Xavier_Rodr%C3%ADguez_Baixeras,_Vigo_2019.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="720" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-lMRISrgqppMs5QIOuM_5DDcGq96yeqwxybGlZu7Se6HHYjNkzKWKUvD5E3BYeSmOjyPEhTDpVtSCCPFWb3_GBr6qeBCr9S93eEnQ3VUUUYpiTzT-vDV-I9WcQulrSPZbyze_LzH5t9gZUT6t3YbkpIgn_spHWKzQIJRKG813QQJaZ7QGfANQIoSm18my/w512-h640/1200px-Xavier_Rodr%C3%ADguez_Baixeras,_Vigo_2019.jpg" width="512" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Xabier R. Baixeras</td></tr></tbody></table><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4PRJYra_t0LJ4iCwVA1d4bPQQC4uq4PeNW7WE6XqxIQjFHaVHwMv4C96hilUmpLi94F1xpD2QaAgUROdMFXEF_zj8SYo-NN0t9TU50aLNRD-XP-BTYPlf7kWoXzVhJ4r2hcPpdPC1bLpDjV4GATtPKlf4vdyKCeZU-wusoTd3l8xiJo7_ZwLuHRDyx6KB/s953/2021102812423340152.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="558" data-original-width="953" height="374" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4PRJYra_t0LJ4iCwVA1d4bPQQC4uq4PeNW7WE6XqxIQjFHaVHwMv4C96hilUmpLi94F1xpD2QaAgUROdMFXEF_zj8SYo-NN0t9TU50aLNRD-XP-BTYPlf7kWoXzVhJ4r2hcPpdPC1bLpDjV4GATtPKlf4vdyKCeZU-wusoTd3l8xiJo7_ZwLuHRDyx6KB/w640-h374/2021102812423340152.jpg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Gonzalo Navaza<br /></td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbsPtkZN15ULW2db6xyJ9yeDKQLobzqLDaUc3hOTW27J-JdzwC-Epmj_Q2ciHVQ5hnqZyV9lWwfKZvitserVyRfAaEzuWWFY6iBSghSXJdUCyj5BDImMEmLx6EaeQq7GhI8h8DwYRLstPB-gjis49Dr2dR-qwX_Yt1IAsRppmnAmry3OjiVF3GPi9SkTsb/s229/Forca%20descarga.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="229" data-original-width="220" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbsPtkZN15ULW2db6xyJ9yeDKQLobzqLDaUc3hOTW27J-JdzwC-Epmj_Q2ciHVQ5hnqZyV9lWwfKZvitserVyRfAaEzuWWFY6iBSghSXJdUCyj5BDImMEmLx6EaeQq7GhI8h8DwYRLstPB-gjis49Dr2dR-qwX_Yt1IAsRppmnAmry3OjiVF3GPi9SkTsb/w615-h640/Forca%20descarga.jpg" width="615" /></a></div><div style="text-align: center;">Manuel Forcadela</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJ8GR2lEUenRcBfA622P8_nfnwUl3k474iqItTjnjHdvkHlHXyaJi1hZ2fiMY69Xc3FXULwaQmUpqJPtd47CgK24-uHeq7mB9mz6_Tc6JNzEX2kCQPce2FNfjUog63-K7F5Fla8q2u3-LCfV5yPRHyAnT6ZJU2nEAFSpcIbx-rxMOqvC9KC8ek8yE2KY2r/s2396/Logo%20horizontal%20BN%20tipo.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1135" data-original-width="2396" height="304" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJ8GR2lEUenRcBfA622P8_nfnwUl3k474iqItTjnjHdvkHlHXyaJi1hZ2fiMY69Xc3FXULwaQmUpqJPtd47CgK24-uHeq7mB9mz6_Tc6JNzEX2kCQPce2FNfjUog63-K7F5Fla8q2u3-LCfV5yPRHyAnT6ZJU2nEAFSpcIbx-rxMOqvC9KC8ek8yE2KY2r/w640-h304/Logo%20horizontal%20BN%20tipo.jpg" width="640" /></a></div><br /><div style="text-align: center;"><br /></div>Pe do Galiñeirohttp://www.blogger.com/profile/05725139759195538414noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3750980500338253250.post-25382030874057729512023-06-14T23:33:00.002+02:002023-06-14T23:33:31.257+02:00Coincidencias<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgazCIopUQvmDqpUwqnueGjh2EiQOKM_Enwmjvrp-ZGO1af46EByiU8R2FlTpW0vv7dbJ-R8aw4W3ErZ_330O7FhEJR3LqLH6Lapi6zw4lcrfaKT4mpLmhJyOJKMhOHhCWEy06nGsiv5M2AH5zF88OjPbdG1UrjW6HOt5kSe7i9Lh2bAKI0k53d3wSnzQ/s3264/20230609_120752.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1836" data-original-width="3264" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgazCIopUQvmDqpUwqnueGjh2EiQOKM_Enwmjvrp-ZGO1af46EByiU8R2FlTpW0vv7dbJ-R8aw4W3ErZ_330O7FhEJR3LqLH6Lapi6zw4lcrfaKT4mpLmhJyOJKMhOHhCWEy06nGsiv5M2AH5zF88OjPbdG1UrjW6HOt5kSe7i9Lh2bAKI0k53d3wSnzQ/w400-h225/20230609_120752.jpg" width="400" /></a></div><br /><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 200%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 200%;"><span> </span>Por una serie de coincidencias, nos
últimos meses volvín ás aulas. Andei por varios institutos e un CPI. Cousas que
ocorren por amigos ou amigas argallantes. De todo o que máis ilusión me fixo
foi volver ás miñas vellas Escolas ProVal, a aula que, nun tempo lle dicían de
galego, na que impartían sabedoría os amigos desta materia e unha amiga que
perdura na memoria. Nin tan mal... iso si cansa eh... <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 200%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 200%;"><span> </span>Seguiremos falando de recuperar a
memoria, aínda que queiran derrogala e decretar o esquecemento.<o:p></o:p></span></p>Pe do Galiñeirohttp://www.blogger.com/profile/05725139759195538414noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3750980500338253250.post-86774322107274905672023-06-04T22:03:00.002+02:002023-06-04T22:03:38.665+02:00LUZ PICHEL PÓN O RAMO ÁS LECTURAS POÉTICA NA MINI<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEig9RbJVlumC39SeKsjWEOEl1QkA7chZP5DbVn8NcFYtwbnRxXWadUh4X_qpRw3bThHlVr6raf-XrElXxYGjHDyOGIiQ_vjE_r65pGOp9u5-cyj1y0XdKCJF1t--ZRGkKub1Yczyqtxvnad3AIckxfsARp-l6TIpPgFD_bNuIVe9RQkujRWk3OfoRIS7g/s899/Luz_Pichel_(AELG)-1.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="899" data-original-width="602" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEig9RbJVlumC39SeKsjWEOEl1QkA7chZP5DbVn8NcFYtwbnRxXWadUh4X_qpRw3bThHlVr6raf-XrElXxYGjHDyOGIiQ_vjE_r65pGOp9u5-cyj1y0XdKCJF1t--ZRGkKub1Yczyqtxvnad3AIckxfsARp-l6TIpPgFD_bNuIVe9RQkujRWk3OfoRIS7g/w428-h640/Luz_Pichel_(AELG)-1.jpg" width="428" /></a></div><br /><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Amigos e amigas:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Todo vai chegando ao
seu remate. En xuño poñemos punto final ás “Lecturas poéticas na Mini” que
coordinou Xosé Mª Álvarez Cáccamo. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Ao longo deste “curso
pasaron pola Fonte de Zeta, coas súas propias lecturas poéticas ou doutras
persoas, Anxel Huete, Fernando Casás, Marta Dacosta, Maurizio Polsinelli,
Xabier Boubeta, Camiño Noia, Xabier Xil Xardón e Pepe Pintado.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Remataremos o curso
aproveitando o regreso de Luz Pichel a Alén, á súa lugar natal, no concello de
Lalín, a onde regresa polos veráns ou cando pode.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Filóloga, catedrática
de Lingua e Literatura española, reside en Madrid onde exerceu como profesora en
diversos institutos ata a súa prexubilación.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>A súa primeira obra <i style="mso-bidi-font-style: normal;">El pájaro mudo</i> é de 1990. Entre 2002 y
2009 combinou o labor docente coa <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>dirección, na compaña de Guadalupe Grande, do “Centro
de Estudios de la Poesía, de la Universidad Popular José Hierro” de San
Sebastián de los Reyes.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>En 2004 gañou o Premio
Juan Ramón Jiménez e dous anos despois o Premio Esquío con <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Casa pechada</i>, a súa primeira obra en galego. En 2013 publicou unha
persoal reescritura desta obra en castrapo, lingua de fronteira, co título de <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Cativa en su lughar</i>. A súa última obra
publicada é <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Alén Alén</i> (2021).<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>A súa poesía traspasa
os lindes do código lingüístico a través dun discurso heterodoxo que non
renuncia á emoción comunicativa e que está conseguindo un grande éxito de
crítica e de lectura.Deixámosvos o enlace dun breve vídeo para que vos poidades
achegar á obra de Luz Pichel<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><a href="https://www.google.com/search?q=luz+pichel&rlz=1C1AVNG_enES716ES716&oq=luz+pichel&aqs=chrome.0.0i355i512j46i512j0i512j0i22i30.3187j0j7&sourceid=chrome&ie=UTF-8#fpstate=ive&vld=cid:b1c712e7,vid:R-iDa3SA7KI">https://www.google.com/search?q=luz+pichel&rlz=1C1AVNG_enES716ES716&oq=luz+pichel&aqs=chrome.0.0i355i512j46i512j0i512j0i22i30.3187j0j7&sourceid=chrome&ie=UTF-8#fpstate=ive&vld=cid:b1c712e7,vid:R-iDa3SA7KI</a><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Se vos presta escoitar
a súa voz poética, será este sábado 10 de xuño e comezará ás 12.15h, cunha
duración aproximada de 45 minutos. Para limitar posíbeis<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>interrupcións durante a lectura, A Mini
abrirá as súas portas ás 12h.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>As intervencións
poéticas están pensadas para celebrarse no exterior, ao pé mesmo da Fonte de
Zeta, pero como non sempre o demo do tempo nos deixa, no caso de ser preciso realizarase
no interior da taparía.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Graciñas<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Nota: De ter interese
en compartir mesa e mantel con Luz Pichel podedes facer a reserva no 646 74 93
28 ou en resposta este post.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>Pe do Galiñeirohttp://www.blogger.com/profile/05725139759195538414noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3750980500338253250.post-83297375707343092122023-05-14T17:49:00.006+02:002023-05-14T22:23:04.694+02:00CIENCIA E POESÍA NA “MINI” CON PEPE PINTADO VALVERDE<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKN425Uq-cm2bE8qTvz2JN3h71L5wy8Dlbdr7pKHxGlVygQTHbpTSIzxG9rMgKh9goLuqDXRPto1CWHjXDOVtYGg1QukhvrFYHositRCPt0ZoyJMG_1M90lnfCdy-ilV9oOB2agneH_y9XvETiIVkLx_VI8CVWG_U3eWQPHQeEzvpLgxY1V8AK3tr23A/s810/Sin%20t%C3%ADtulo.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="461" data-original-width="810" height="364" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKN425Uq-cm2bE8qTvz2JN3h71L5wy8Dlbdr7pKHxGlVygQTHbpTSIzxG9rMgKh9goLuqDXRPto1CWHjXDOVtYGg1QukhvrFYHositRCPt0ZoyJMG_1M90lnfCdy-ilV9oOB2agneH_y9XvETiIVkLx_VI8CVWG_U3eWQPHQeEzvpLgxY1V8AK3tr23A/w640-h364/Sin%20t%C3%ADtulo.jpg" width="640" /></a></div><br /><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Amigos e amigas:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span> </span>Nesta ocasión quixemos dar un chimpo nas nosas lecturas
poéticas, aínda que preferimos facelo con rede, protexidos pola contrastada
experiencia do proxecto Neuston que formulou o noso conveciño da Ramallosa e científico
titular do Instituto de Investigacións Mariñas do CSIC, Xosé(Pepe) Pintado Valverde.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span> </span>Tomando como metáfora o neuston, que define a comunidade de
organismos que viven asociados á superficie, na interface auga aire, este
proxecto explora a interface ciencia-arte, suscitando un diálogo na contorna do
mar e das ciencias mariñas en Galicia.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span> </span>O Proxecto Neuston, proposto como un experimento
transdisciplinario, estableceu a colaboración entre quince científicos do
Instituto de Investigacións Mariñas (CSIC) e quince artistas plásticos ou
literatos. Tomando como punto de partida unha publicación científica, o
investigador expuxo ao artista un aspecto concreto do seu traballo, que serviu
de inicio a un diálogo a partir do cal o artista realizou a súa proposta.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span> </span>Para que vos fagades unha idea máis concreta do que se vai
amosar e escoitar o sábado 20 de maio na “Mini” deixámosvos un enlace no que podedes botarlle un ollo ao proxecto </span><span face="Arial, Helvetica, sans-serif" style="background-color: white; color: #222222; font-size: small; text-align: left;">(</span><a data-saferedirecturl="https://www.google.com/url?q=https://doi.org/10.4000/midas.896&source=gmail&ust=1684165639480000&usg=AOvVaw3HADu6tpIuQyyrGEr8Vkjr" href="https://doi.org/10.4000/midas.896" style="background-color: white; color: #1155cc; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; text-align: left;" target="_blank">https://doi.org/10.4000/<wbr></wbr>midas.896</a><span face="Arial, Helvetica, sans-serif" style="background-color: white; color: #222222; font-size: small; text-align: left;">)</span><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt;">.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span> </span>Acompañando a Pepe Pintado estarán tres dos 15 artistas que
interviñeron no proxecto os poetas Xosé Mª Álvarez Cáccamo e Gonzalo Navaza e o escultor Fernando Casás. Ademais
poderase contemplar imaxes do Proxecto Neuston.<span style="mso-tab-count: 1;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Se vos presta escoitar o
relato deste innovadora mestura entre ciencia e arte argallada por Pepe Pintado,
alí estaremos.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Será o sábado 20 de maio
e comezará ás 12.15h, cunha duración aproximada de 45 minutos. Para limitar
posíbeis<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>interrupcións durante a lectura
A Mini abrirá as súas portas ás 12h.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>As intervencións
poéticas están pensadas para celebrarse no exterior, o pé mesmo da Fonte de
Zeta, pero como non sempre o demo do tempo nos deixa, no caso de ser preciso
poderemos resgardarnos no interior da taparía.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Graciñas<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Nota: De ter interese
en compartir mesa e mantel con Pepe Pintado podedes facer a reserva no 646 74
93 28 ou en resposta este post.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>Pe do Galiñeirohttp://www.blogger.com/profile/05725139759195538414noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3750980500338253250.post-85111376808673559872023-04-27T10:14:00.001+02:002023-04-27T10:14:27.783+02:00De Compostela ao exilio interior. Unha biografía de Paco del Riego<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzOWJWi6xfYoj-5fqEAdTpKpJIDQN6L3X0BE7zAYw64aMfJi45VUK9jWW1M3d4ejrxAfaoyGROMAdSBK-gSLVx-09cI3MEXTl3tKdUlEdw43TZ6I9nDn4yo_K7Y-Lk3EUUh6wQpZSa2ok3oN_AXSYSogLHaZA3c5i_V42sRp9AC6SdA1VjXo_-kH_M4A/s231/descarga.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="218" data-original-width="231" height="378" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzOWJWi6xfYoj-5fqEAdTpKpJIDQN6L3X0BE7zAYw64aMfJi45VUK9jWW1M3d4ejrxAfaoyGROMAdSBK-gSLVx-09cI3MEXTl3tKdUlEdw43TZ6I9nDn4yo_K7Y-Lk3EUUh6wQpZSa2ok3oN_AXSYSogLHaZA3c5i_V42sRp9AC6SdA1VjXo_-kH_M4A/w400-h378/descarga.jpg" width="400" /></a></div><br /><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span> </span>De
Compostela ao exilio interior</span></i><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">. Unha biografía de Paco del Riego<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span> </span>Mañá venres 28 de abril, será todo un pracer acompañar ao amigo
de vello e longo percorrido, Antón Mascato, na presentación da súa biografía <i style="mso-bidi-font-style: normal;">De Compostela ao exilio interior</i> que con
tanto esmero acaba de publicar a Editorial Alvarellos.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span> </span>Paco del Riego para Antón Mascato foi sempre o faro que marcaba
a dirección no traballo editorial e no compromiso de nación. Tratouno durante
décadas e foi un dos seus primeiro biógrafos, xa na altura de 2002. Daquela
ambos coincidían polo Miñor, Paco cos seus paseos de verán por Lourido; Antón
indo e vindo do Grove ou de Vigo a Gondomar.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span> </span>Bo coñecedor pois, Antón Mascato, da persoa a quen este ano se
lle dedica o Día das Letras Galegas. Eu que tamén o tratei nas súas estancias
miñorás sempre admirei o sentido da disciplina do militante político que foi
Paco del Riego. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="line-height: 150%;"></span></p><div style="text-align: right;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 18.6667px;"><br /></span></div><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt;"> Se vos presta saber algo máis de quen foi e que fixo Paco del
Riego, non deixedes de acudir a presentación e, en especial de ler o libro de
Antón.<o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; text-align: right;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoCQn-0nBT3gFQkI5whcqjXe4FINZnFozkrabaGaldFYeewNMaAOHbTj2Ol5gp0pMTcLkwqEKwcKqMK7NE3thfU6pYlJnww7oXZ38alPxYTEED8nra8-FhDsSA8GH8wTrFJkizPDwA0b6VGM9K--r9o0F-vb-s16cTvSjK6ZMYYpNCX-UZFfskTd2a1w/s2430/ANTON-MASCATO.-Foto-Cruz-Lopez-2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="2430" data-original-width="2064" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoCQn-0nBT3gFQkI5whcqjXe4FINZnFozkrabaGaldFYeewNMaAOHbTj2Ol5gp0pMTcLkwqEKwcKqMK7NE3thfU6pYlJnww7oXZ38alPxYTEED8nra8-FhDsSA8GH8wTrFJkizPDwA0b6VGM9K--r9o0F-vb-s16cTvSjK6ZMYYpNCX-UZFfskTd2a1w/s320/ANTON-MASCATO.-Foto-Cruz-Lopez-2.jpg" width="272" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">A. Mascato. Foto: C. López</td></tr></tbody></table><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span> </span>Será ás 20.30h. na Aula Ponte de Rosas; sede do Instituto de
Estudos Miñoráns.<o:p></o:p></span></p>Pe do Galiñeirohttp://www.blogger.com/profile/05725139759195538414noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3750980500338253250.post-3287078695329870492023-04-24T19:09:00.008+02:002023-04-25T22:32:33.028+02:00 LECTURA POÉTICA NA MINI: CON XABIER XIL XARDÓN<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGCPNsF1u_KJQnjS8dJLymUyjRJeEGGGahjrgFUdxFm6SnDuuGotapfrY5Z2CzURtehal1vxg1vK-Wc95_oVlrjr5gVn0vmogbwtuLfUS9oIag3TlMDK1SI4ii0Oiuo53LQXL5NZW5CpGIkZgHJ6twiEgd56L6MUIe4kMq5ID0sMYI0UNnSnXan7KL0g/s399/AXmqTPXi_400x400.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="399" data-original-width="399" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGCPNsF1u_KJQnjS8dJLymUyjRJeEGGGahjrgFUdxFm6SnDuuGotapfrY5Z2CzURtehal1vxg1vK-Wc95_oVlrjr5gVn0vmogbwtuLfUS9oIag3TlMDK1SI4ii0Oiuo53LQXL5NZW5CpGIkZgHJ6twiEgd56L6MUIe4kMq5ID0sMYI0UNnSnXan7KL0g/w640-h640/AXmqTPXi_400x400.jpg" width="640" /></a></div><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Amigos e amigas:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Se as últimas lecturas
poéticas caracterizáronse, en certa medida, pola presentación pública, en canto
á poesía, de novas voces, nesta ocasión teremos a un poeta novo de longa mais
de longa traxectoria, que gusta da palabra dita e escatima a escrita, pois
tennos dado menos libros impresos dos que desexaríamos.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Tratase de Xabier Xil
Xardón, da colleita dos primeiriños anos oitenta e ben regada polas augas do
Limia.Estudou Filoloxía Galega na U. de Vigo e exerce como profesor no ensino
secundario.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Dende os anos estudiantís
participou en certames da universidade e gañou os premio Antón Tovar (2007) e
Eusebio Lorenzo Baleirón (2008, este co poemario <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Cando menos a derrota </i>(2009, Sotelo Blanco Edicións). <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Así entre o berro
reivindicativo e o asubío da retranca foi construíndo a súa obra poética</span>
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">Detéxtonos</span></i><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"> (2018, Positivas), <i style="mso-bidi-font-style: normal;">O contaxio</i> (2019, Urutau), mentres non
deixaba de participar en publicacións colectivas e en grupos poéticos como as “Redes
Escarlata” ou a “Hostia en Verso”. <span style="mso-tab-count: 1;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Se vos presta escoitar
a voz potente e telúrica de Xil Xardón, alí estaremos.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Será o sábado 29 de
abril e comezará ás 12.15h, cunha duración aproximada de 45 minutos. Para
limitar posíbeis<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>interrupcións durante a
lectura A Mini abrirá as súas portas ás 12h.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>As intervencións
poéticas están pensadas para celebrarse no exterior, o pé mesmo da Fonte de
Zeta, pero como non sempre o demo do tempo nos deixa, no caso de ser preciso
poderemos resgardarnos no interior da taparía.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Graciñas<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Nota: De ter interese
en compartir mesa e mantel con Xabier Xil Xardón podedes facer a reserva no 646
74 93 28 ou en resposta este post.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><o:p> </o:p></span></p>Pe do Galiñeirohttp://www.blogger.com/profile/05725139759195538414noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3750980500338253250.post-48124794265389349592023-04-13T23:19:00.000+02:002023-04-13T23:19:00.760+02:00<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFq0i15nS4wya37j1i2mNNk6nGTJ6_FzxUGB_FRHGKIR1hnP77Ni3tQ9nnjKoq2EDSL5EO8s41-dspQ8EIRdzxMIEPXie_4FD3vfXkEotp9qOOiEoflzK0sqQpbHlzIORLXEIbv4Xnw4sKBHdaXHoiJWzItMTvzDr2dV9GEYiLngnfM0GqZ13xIvKspg/s1600/WhatsApp%20Image%202023-04-10%20at%2021.19.51.jpeg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1131" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFq0i15nS4wya37j1i2mNNk6nGTJ6_FzxUGB_FRHGKIR1hnP77Ni3tQ9nnjKoq2EDSL5EO8s41-dspQ8EIRdzxMIEPXie_4FD3vfXkEotp9qOOiEoflzK0sqQpbHlzIORLXEIbv4Xnw4sKBHdaXHoiJWzItMTvzDr2dV9GEYiLngnfM0GqZ13xIvKspg/w283-h400/WhatsApp%20Image%202023-04-10%20at%2021.19.51.jpeg" width="283" /></a></div><br /><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">Este sábado 15 de abril, a Comisión pola Memoria Histórica do
Baixo Miño, Condado e Louriña organizamos un ato simbólico nun dos escenarios
chaves da represión franquista no Baixo Miño, o Mosteiro de Oia.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Por el pararían case
5000 represaliadxs de distintas orixes, ideais e condicións, entre o ano 1937 e
o 1939.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Para dignificalos e
lembralos contaremos con dous dos mellores historiadores do país sobre a
temática; Carlos Méixome e Kiko Paz Antón.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Previamente, ás 11h30
farase un pequeno percorrido polo Mosteiro, visitando concretamente a parte dos
"Presos do Mosteiro". Para esta visita fará falta facer inscrición
previa no 605789915, xa que as prazas son limitadas.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Achégate e difunde!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Pola memoria republicana
e libertaria!<o:p></o:p></span></p>Pe do Galiñeirohttp://www.blogger.com/profile/05725139759195538414noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3750980500338253250.post-32278334774429434592023-04-12T19:47:00.007+02:002023-04-12T19:47:57.448+02:00Vermellos e laicos e Os mestres mortos daquel verán <p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhi5FkTguNjxNaTSMWBJXwkqkLkToS9fba4P1lWzuRBqQRGxut5YcEWLJsWm0Jnu5FQ58FtDL0wsk3Qy3BsMbCL9yM4fGJMz7WnZhxcPWaCaiahZ-_Iy7KrNvpWJtwnHLsGW0HVYXeUQSGNup9cm_UcjXuiMLMLCubwUzQojHB2M4ip03Hze6fMWDS3Eg/s1200/unnamed.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1200" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhi5FkTguNjxNaTSMWBJXwkqkLkToS9fba4P1lWzuRBqQRGxut5YcEWLJsWm0Jnu5FQ58FtDL0wsk3Qy3BsMbCL9yM4fGJMz7WnZhxcPWaCaiahZ-_Iy7KrNvpWJtwnHLsGW0HVYXeUQSGNup9cm_UcjXuiMLMLCubwUzQojHB2M4ip03Hze6fMWDS3Eg/w400-h400/unnamed.jpg" width="400" /></a></div><br /><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 200%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 200%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>O
próximo <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">venres, 14 de abril, ás 20h na
Libraida de Gondomar</b> (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Rúa Rosalía de
Castro, 13)</b>, será todo <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>un pracer acompañar
ao amigo e compañeiro <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Narciso de Gabriel</b>
na presentación dos seus dous últimos libros <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Vermellos e laicos. A represión
fascista do maxisterio coruñés</i></b> (2021) e <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Os mestres mortos daquel verán</i>
</b>(2023) nos que se achega tanto aos alicerces do nacional-catolicismo
escolar como á mecánica do proceso depurativo do maxisterio ou á tipoloxía das
sancións, así como a unha serie de historias de vida como as do seu admirado Arxmiro
Rico Taboada ou as das mestras María de Miño e Mercedes de Monelos, brutalmente
maltratadas e asasinadas, ou do miñorán de vida durante anos, el e a súa
familia, Víctor Fraiz Villanueva.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 200%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 200%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Conmemoraremos
así o día da República que non deixaron ser.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 200%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 200%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Por
se vos prace.<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><o:p></o:p></i></span></p>Pe do Galiñeirohttp://www.blogger.com/profile/05725139759195538414noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3750980500338253250.post-63500843929053885162023-04-11T16:35:00.002+02:002023-04-11T16:35:46.726+02:00Os aires republicanos<p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 200%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt;"><span> </span>Andei estes días pasados polas
terras occitanas que abeiran os ríos Lot e Garonne. En calquera recanto podías deterte
ante a fachada dunha igrexa católica, ou protestante, que ben sufriron aquelas
terras chás polas disputas relixiosas, marcadas coa lenda revolucionaria; facer
un alto, no centro de Agen, para retratar un lanzo de memoria da II República; achegarte
a Montauban para facerlle unha visita á tumba de quen quizais mellor
personifique a xeira republicana; mercar, en librarías de vello, algunhas
memorias intimas de La Guerre d´Espagne ou de súpeto bater coa familiaridade da
espiritrompa, da lingua das bolboretas que imaxinara Rivas e puxera en imaxes o
ribeirao de adopción e vida, José Luís Cuerda.</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 200%; text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZRFkwJ8x0qSUbFm3QZkkJXG2pWAf4laBWzbM4na8vCtMFugNnTVVnlausChX_iTRO_Ce-REi8PDUE5d42XPtqh-EqTdC7kdfrBVS7ugwgJxVXujW66_5_impaxpJO-W0pDq2FcF3PmHisTeEYY_EgcYl7AR8M4quo1OnofaOctSVvZ2jip679o60Gag/s818/Cat%C3%B3lica%202.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="818" height="392" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZRFkwJ8x0qSUbFm3QZkkJXG2pWAf4laBWzbM4na8vCtMFugNnTVVnlausChX_iTRO_Ce-REi8PDUE5d42XPtqh-EqTdC7kdfrBVS7ugwgJxVXujW66_5_impaxpJO-W0pDq2FcF3PmHisTeEYY_EgcYl7AR8M4quo1OnofaOctSVvZ2jip679o60Gag/w640-h392/Cat%C3%B3lica%202.jpg" width="640" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1bOQ7feg9gjhCivJQzbqpK0ynXqEPSIPCWDW3i9GUIVM8M9yj9dLDL3W8ewwaEnkZFQzrD6mDHIcG_CiCSSkQGrNElVIiBiTu65S_ivJxFErRtg4ZWejYkUWapPaKMNZE_0HEeNn0moDNBoSLDjJOGgi4cA89IpheogE6n0eph41POBE9c5lxoxcHTw/s1145/protestante%203.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="923" data-original-width="1145" height="516" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1bOQ7feg9gjhCivJQzbqpK0ynXqEPSIPCWDW3i9GUIVM8M9yj9dLDL3W8ewwaEnkZFQzrD6mDHIcG_CiCSSkQGrNElVIiBiTu65S_ivJxFErRtg4ZWejYkUWapPaKMNZE_0HEeNn0moDNBoSLDjJOGgi4cA89IpheogE6n0eph41POBE9c5lxoxcHTw/w640-h516/protestante%203.jpg" width="640" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDgaMrUADoszyT1995e3CCXfJaPPcAJ67xYA6NsMBHZ5BZN0FDUzLbtZyW8FjxeIya4UZyq4aWY9GKCULT1TKDZbnkSWhz8emlKDeOZFNT_nGXiteS0hH43vXyHX4muo3q-JoUsnPEPn78bSBSbWnh9REsI0auAFZXiV_tJbui8LAlsZ-Zz6EQYLxBXQ/s2040/Rep%C3%BAblica%20Agen.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1912" data-original-width="2040" height="600" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDgaMrUADoszyT1995e3CCXfJaPPcAJ67xYA6NsMBHZ5BZN0FDUzLbtZyW8FjxeIya4UZyq4aWY9GKCULT1TKDZbnkSWhz8emlKDeOZFNT_nGXiteS0hH43vXyHX4muo3q-JoUsnPEPn78bSBSbWnh9REsI0auAFZXiV_tJbui8LAlsZ-Zz6EQYLxBXQ/w640-h600/Rep%C3%BAblica%20Agen.jpg" width="640" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhf2IlbWUIFp4SSz89KKAf33DeH5kuG9QTBGC1LnQe9wDgXfLgYrTWwM8eGmxBo3gEUSUcRr9mq0WmG3rvn8ZPGXIQ5tk-qqZE--Gn-dDZzyGwPtsbGAyEsQgHNQx0S9Vj7VGvmMjizjXz49EoAklIVnRbl2f56qkVnukItoOPkN_jH_jLQ5_DfEsH_TQ/s1034/Bolboretas%20bo.jpg" imageanchor="1" style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1034" data-original-width="746" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhf2IlbWUIFp4SSz89KKAf33DeH5kuG9QTBGC1LnQe9wDgXfLgYrTWwM8eGmxBo3gEUSUcRr9mq0WmG3rvn8ZPGXIQ5tk-qqZE--Gn-dDZzyGwPtsbGAyEsQgHNQx0S9Vj7VGvmMjizjXz49EoAklIVnRbl2f56qkVnukItoOPkN_jH_jLQ5_DfEsH_TQ/w462-h640/Bolboretas%20bo.jpg" width="462" /></a></div><p class="MsoNormal" style="line-height: 200%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 200%;"><span> </span>Todo semellaba insistir, naquela
semana laboral para os franceses e de exhibicionismo nacional-católico en España,
que nos sete días seguintes ficara comprometido para participar en varios
actos. O primeiro, e por partida dobre, o mesmo día da conmemoración republicana,
o venres 14, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>quizais na estela do mestre
don Gregorio e do cativo Moncho, quedara de acompañar ao amigo, dende a vella
Compostela, dunha Fonseca que se esmiuzaba en anacos mentres os estudantes nos
pechabamos nela con reiteración, Narciso de Gabriel, para que nos presente os
seus dous últimos libros <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Vermellos e laicos.
A represión fascista do maxisterio coruñés</i> (2021) e <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Os mestres mortos daquel verán</i> (2023) nos que se achega tanto aos alicerces
do nacional-catolicismo escolar como á mecánica do proceso depurativo ou á
tipoloxía das sancións así como a unha serie de historias de vida na que nos podemos volver a aproximar ao seu admirado Arxmiro Rico Taboada ou ás mestras María de
Miño e Mercedes de Monelos, brutalmente maltratadas e asasinadas ou ao miñorán
de vida durante anos, el e a súa familia, Víctor Fraiz Villanueva. Será pois un
pracer acompañar, o <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">venres, 14 de abril,
ás 20h na Libraida de Gondomar</b> (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Rúa
Rosalía de Castro, 13)</b>, a Narciso na presentación dos seus
libros. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><o:p></o:p></b></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 200%; text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4e6M06xHMg1zv2gwZTZrwNTwMTfOhHEah1RA-UDzbknyxrrG0VoG_oPPwJpQqFFOBYWAAz8wD4qoWV93m2ZhQapI15tXx6GY8wZBzjT_sEnXOeR9ldJKdbTVXn2r0hvHwJD4IHsDAJz4CvXQmV1p8jlboewI99IPcr2TvxxjBWGXXe3H_zQGtZh0wFg/s1200/unnamed.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1200" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4e6M06xHMg1zv2gwZTZrwNTwMTfOhHEah1RA-UDzbknyxrrG0VoG_oPPwJpQqFFOBYWAAz8wD4qoWV93m2ZhQapI15tXx6GY8wZBzjT_sEnXOeR9ldJKdbTVXn2r0hvHwJD4IHsDAJz4CvXQmV1p8jlboewI99IPcr2TvxxjBWGXXe3H_zQGtZh0wFg/w640-h640/unnamed.jpg" width="640" /></a></div><br /><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 200%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 200%;"><span> </span>Pero
unhas horas antes será para nós ben grato participar no xantar da República, no
“Cupo sen fundo” de Goián, argallado como de costume pola dinámica e sempre
atinada “Comisión pola Memoria Histórica do Baixo Miño, Condado e Louriña” que
este ano homenaxeará a Raúl Francés, eu dígolle pai, para distinguilo do amigo
homónimo dende os tempos de Narciso en Compostela. Os Francés foi unha das familias
máis perseguidos polos facciosos sublevados nas terras do Porriño e da Louriña
e a fronte da súa memoria, de José, Eleazar, Antonio, Asunción, Eladio...
estivo e continua sempre Raúl, o fillo de José, asasinado en Tui o 27 de agosto
de 1936. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 200%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 200%;"> E ao día seguinte, sábado 15 de abril, de
novo por iniciativa da “Comisión pola memoria” participaremos, xunto ao tamén
amigo, o músico e investigador, Quico Paz Antón, na homenaxe aos presos que padeceron no Campo
de concentración de Santa María de Oia toda clase de penurias. Será a partires
das 11,30 despois dunha breve visita á parte do Mosteiro que ocuparon os
presos. Para esta visita é preciso ao haber limitación de prazas,</span> <span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 200%;">no 605 78 99
15.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 200%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgixXv6VObYWyppU_0vUa1P1RI1VcC2MAaiKhnLG0Q6d2-gEbqN-_YIpfKLQXYpkSnqQR3NxGki0Kc30gPUoum8qaOIww5zQ75VbMGIuRyIPttNSWehAc_jwakHfbfMHp2ISK834yiRzxzZbD2HuOUcDC-zgjz7Q8VhTdLTcEF6Vuu_iCINHwXBbQ3wIw/s1600/WhatsApp%20Image%202023-04-10%20at%2021.19.51.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1131" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgixXv6VObYWyppU_0vUa1P1RI1VcC2MAaiKhnLG0Q6d2-gEbqN-_YIpfKLQXYpkSnqQR3NxGki0Kc30gPUoum8qaOIww5zQ75VbMGIuRyIPttNSWehAc_jwakHfbfMHp2ISK834yiRzxzZbD2HuOUcDC-zgjz7Q8VhTdLTcEF6Vuu_iCINHwXBbQ3wIw/w452-h640/WhatsApp%20Image%202023-04-10%20at%2021.19.51.jpeg" width="452" /></a></div><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 200%;"> </span><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt;">Moito
pesar me queda por non poder acompañar aos amigos e compañeiros Suso (Xesús
Andrés López Piñeiro) e Foz (Luís Gonçalez Blasco) </span><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt;"> </span><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt;">na presentación dos seus libros,</span><i style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt;">Castelao. Plástica e pensamento (1903-1916)</i><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt;">
e </span><i style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt;">Celso Emilio Ferreiro, naacionalista
galego</i><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt;">, na “quedada” anual á que tampouco poderei asistir. As datas, ás
veces non son doadas de casar.</span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 200%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 200%;"><span style="font-size: 14pt;"> </span><span style="font-size: 14pt;">Por se vos prace, vémonos o venres 14 ou o
sábado, 15, ou os dous días se queredes. </span></span></p>
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" class="MsoNormalTable" style="border-collapse: collapse; mso-padding-alt: 0cm 0cm 0cm 0cm; mso-yfti-tbllook: 1184; text-align: justify; width: 100%;">
<tbody><tr style="mso-yfti-firstrow: yes; mso-yfti-irow: 0; mso-yfti-lastrow: yes;">
<td style="padding: 6.75pt 0cm 0cm;" valign="top">
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" class="MsoNormalTable" style="border-collapse: collapse; mso-padding-alt: 0cm 0cm 0cm 0cm; mso-table-anchor-horizontal: column; mso-table-anchor-vertical: paragraph; mso-table-left: left; mso-table-lspace: 1.8pt; mso-table-rspace: 1.8pt; mso-yfti-tbllook: 1184; text-align: left; width: 100%;">
<tbody><tr style="mso-yfti-firstrow: yes; mso-yfti-irow: 0; mso-yfti-lastrow: yes;">
<td style="padding: 0cm 13.5pt 6.75pt;" valign="top">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 200%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span face=""Helvetica","sans-serif"" style="color: #757575; line-height: 200%; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: GL;"><br /></span></p></td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table><div style="text-align: justify;"><br /></div><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />Pe do Galiñeirohttp://www.blogger.com/profile/05725139759195538414noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3750980500338253250.post-32400511229133118532023-03-20T22:39:00.000+01:002023-03-20T22:39:10.933+01:00Á MINI ACHEGA OUTRA NOVA VOZ POÉTICA. XABIER BOUBETA PRESENTA O REGRESO DE VÍTOR SÁNCHEZ<p> </p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiByDTOOM43COBPYXazhu_p_OOUt_BdeEde2J90yQgTP9cCVFaKpQzMo3onDvW3UurWVvROJvEB2QdV5ZKom-M0Eea2NyjFI7DEGeFaCMIumD9lcRPbeGPhJG_cGOLh7NLWh1q-IYUNeiiVoxgSVL-kvsUYQB4YgI1EudATMh7A9Eacc6yG0G2YRWrZxQ/s1911/OregresodeVitorSanchez.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1911" data-original-width="1200" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiByDTOOM43COBPYXazhu_p_OOUt_BdeEde2J90yQgTP9cCVFaKpQzMo3onDvW3UurWVvROJvEB2QdV5ZKom-M0Eea2NyjFI7DEGeFaCMIumD9lcRPbeGPhJG_cGOLh7NLWh1q-IYUNeiiVoxgSVL-kvsUYQB4YgI1EudATMh7A9Eacc6yG0G2YRWrZxQ/w402-h640/OregresodeVitorSanchez.jpg" width="402" /></a></div><br />Amigos e amigas<o:p></o:p><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Esta andaina poética da
Mini caracterizouse, en certa medida, pola presentación pública de novas voces
poéticas. Así podemos considerar as sesións protagonizadas por Ánxel Huete,
Fernando Casás ou <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Maurizio Polsinelli.
Nesta ocasión, dende a outra beira da ría, achegarase ata nós Xabier Boubeta co
seu primeiro libro: <i style="mso-bidi-font-style: normal;">O regreso de Vítor
Sánchez</i> (Morgante, 2022).</span><span style="background: white; font-family: "Segoe UI","sans-serif";"> <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Xabier Rial Boubeta
(Cangas, 1967) naceu nun fogar de tres irmáns en terra labrega de nai e pai en
mar aberto. Medrou no soño dunha pelota, no teatro con Vázquez Pintor, nas
aulas de Casares e Bernardino Graña, na Filosofía en Compostela, no cuarto
negro do punk rock, no amor ás cousas pequenas, a familia, a sinxeleza; na
xustiza, na igualdade, a timidez, as melancolías; no sabor da ría, na Galiza,
en Azinhaga!. Licenciado en Filosofía e Ciencias da Educación, doutor en Psicoloxía
Social é funcionario da Escala Técnica Superior da Universidade de Vigo. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Na súa particular
homenaxe aos mestres asasinados e a todas as persoas represaliadas en Cangas
tras a sublevación fascista de 1936, rescátanos ao mestre Vítor Sánchez <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>nun relato que progresa, ata o seu desenlace, en
versos de concentrado lirismo e potentes <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>imaxes para reivindicar a memoria e a
dignidade das persoas.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwRJYqLVcFi2Q_VFGlWrNjBYWmfCl-WK40OnB8lgkKDUb6KYsbB6sKwFZ7H3irqyHJ94hIZFN06f_w6ELJVAGDbC3DQ1R1JBgsPNgGXFjjTwsxDn_YeRs4jFaGXGVIK_dEa1rvbEL85Y_z2TvxTJPonQDR9LcOt5DfQFapEoWaMzbe9lOi1Bi0K8sEMA/s902/Foto%20autor.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="676" data-original-width="902" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwRJYqLVcFi2Q_VFGlWrNjBYWmfCl-WK40OnB8lgkKDUb6KYsbB6sKwFZ7H3irqyHJ94hIZFN06f_w6ELJVAGDbC3DQ1R1JBgsPNgGXFjjTwsxDn_YeRs4jFaGXGVIK_dEa1rvbEL85Y_z2TvxTJPonQDR9LcOt5DfQFapEoWaMzbe9lOi1Bi0K8sEMA/w640-h480/Foto%20autor.jpg" width="640" /></a></div><br /><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><i style="mso-bidi-font-style: normal;">O regreso de Vítor Sánchez</i> é a súa única obra publicada, pero no
seu forno hai varios poemarios agardando<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Será o sábado 25 de marzo
e comezará ás 12.15h, cunha duración aproximada de 45 minutos. Para limitar
posíbeis<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>interrupcións durante a lectura
A Mini abrirá as súas portas ás 12h.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">As intervencións poéticas están pensadas para celebrarse no
exterior, o pé mesmo da Fonte de Zeta, pero como non sempre o demo do tempo nos
deixa, no caso de ser preciso poderemos resgardarnos no interior da taparía.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Se vos presta.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Graciñas<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Nota: De ter interese
en compartir mesa e mantel con Xabier Boubeta podedes facer a reserva no 646 74
93 28 ou en resposta este post.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><o:p> </o:p></span></p>Pe do Galiñeirohttp://www.blogger.com/profile/05725139759195538414noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3750980500338253250.post-2516826563686489902023-03-03T10:43:00.002+01:002023-03-03T10:43:59.348+01:00A visión das netas<p> </p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Courier New"; line-height: 150%;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: 14pt; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhojK1JL54YKKGwSejeXNP11QDtxEmle4YEuyKhe_xI0uuEntxuLCuUk2WyYltHkFT6USg9Z46124tYMtXOyOFQ-YpnKWXMVIIJIhG2rbJHeAYA37YOy7Oxcy0mn3Ky6l0bn9rvrgBV8HG4nYJ5E9BnxwOZKbmbn9EZU-j8uCSgsb_x-QH2k2uBxu5k1w" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="168" data-original-width="300" height="179" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhojK1JL54YKKGwSejeXNP11QDtxEmle4YEuyKhe_xI0uuEntxuLCuUk2WyYltHkFT6USg9Z46124tYMtXOyOFQ-YpnKWXMVIIJIhG2rbJHeAYA37YOy7Oxcy0mn3Ky6l0bn9rvrgBV8HG4nYJ5E9BnxwOZKbmbn9EZU-j8uCSgsb_x-QH2k2uBxu5k1w" width="320" /></a></div><br /><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-large;">Inma López Silva atreveuse con outra visión. Para reflexionar e
debater estarei acompañándoa na Libraida de Gondomar, hoxe ás 20h.</span></div><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; line-height: 150%;"><a href="https://mail.google.com/mail/u/0/?tab=rm&ogbl#inbox/FMfcgzGrcrnmWLrRkrPrSPRmJmVPRsWR"><span style="font-size: large;">https://mail.google.com/mail/u/0/?tab=rm&ogbl#inbox/FMfcgzGrcrnmWLrRkrPrSPRmJmVPRsWR</span></a><span style="font-size: 14pt;"><o:p></o:p></span></span></p>Pe do Galiñeirohttp://www.blogger.com/profile/05725139759195538414noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3750980500338253250.post-70801733153216034362023-02-20T14:08:00.023+01:002023-02-22T18:51:24.424+01:00A catástrofe do “Prestige” na literatura nas “lecturas poéticas” da Mini<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGWbNovEJAxN5u1gZH0T7maQxDAraCPTmRcyne28f_e7cWP9O8-kURLnE3oflROK7rjDReXX9RjQyLYg1cO1lWnhYXqs_o6LM-7IYO94j1ktLyiGdw6bTcbSeJJigcYz4jNVE2hYk9e_tOG0iUbrkyeIMGdhCiSzoRyUV6jrMXpKj5eIFhu4uTrLyvKA/s990/529617a.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="556" data-original-width="990" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGWbNovEJAxN5u1gZH0T7maQxDAraCPTmRcyne28f_e7cWP9O8-kURLnE3oflROK7rjDReXX9RjQyLYg1cO1lWnhYXqs_o6LM-7IYO94j1ktLyiGdw6bTcbSeJJigcYz4jNVE2hYk9e_tOG0iUbrkyeIMGdhCiSzoRyUV6jrMXpKj5eIFhu4uTrLyvKA/w640-h360/529617a.jpg" width="640" /></a></div><br /><p><br /></p><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt;">Amigos e amigas</span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span> </span>Hai uns catro meses cumpríronse dúas décadas de cando o mar de
Baiona, e o de case todo o país, ennegrecía como no peor dos pesadelos. Un
petroleiro partía en dous e vertía nas nosas costas preto de 80.000 toneladas
de petróleo cru, causando unha das maiores catástrofes ecolóxicas da historia e
unha máis na longa lista das acontecidas nas nosas costas. Daquela ergueuse a
vontade dun pobo ao berro de “Nunca mais”. Tamén ecoou o desastre na nosa
literatura. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span> </span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdZqrBnLHrMzwl2V8Gs4HFvqwrzvuD11kY8InyQZDX8li904YZsko5yi4jr1WZtmpuvB6lgIHDqzVkdGKaZTeV17GA6mTYpOHDGGeDTtOoEnzdL2GUSq2cMWbARZbfktUjGXNEUhhMz37el2ZtEQZLnS6JvhQlvGOBStB_Mq6UVMD-KBiossJpKOfzJw/s555/Cami%C3%B1o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="416" data-original-width="555" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdZqrBnLHrMzwl2V8Gs4HFvqwrzvuD11kY8InyQZDX8li904YZsko5yi4jr1WZtmpuvB6lgIHDqzVkdGKaZTeV17GA6mTYpOHDGGeDTtOoEnzdL2GUSq2cMWbARZbfktUjGXNEUhhMz37el2ZtEQZLnS6JvhQlvGOBStB_Mq6UVMD-KBiossJpKOfzJw/w640-h480/Cami%C3%B1o.jpg" width="640" /></a></span></span></div><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span><br /><br /></span><span> </span>Sobre estes ecos, falaranos a profesora <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Camiño Noia,</b> de longa traxectoria como docente e investigadora, que
foi, ata a súa xubilación, catedrática de Lingua e Literatura galegas da
Universidade de Vigo.</span> <o:p></o:p><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span> </span>Camiño Noia</span></b><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"> fará un
percorrido pola produción poética e narrativa producida pola catástrofe do
Prestige, comentando algún dos libros que se refiren ás circunstanciais previas
e posteriores a rotura do petroleiro e lerá poemas sobre a cuestión.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span> </span>A achega da profesora Noia completarase coa lectura de poemas
emerxidos daquel desastre por parte de <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Xosé
María Álvarez Cáccamo</b>, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Xavier R.
Baixeras</b> e <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Manuel Forcadela</b>. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Será o <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">sábado 25 de febreiro</b> e comezará ás
12.15h, cunha duración aproximada de 45 minutos. Para limitar posíbeis<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>interrupcións durante a lectura “A Mini”
abrirá as súas portas ás 12h.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>As intervencións
poéticas están pensadas para celebrarse no exterior, o pé mesmo da Fonte de
Zeta, pero como non sempre o demo do tempo nos deixa, no caso de ser preciso
poderemos resgardarnos no interior da taparía.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Se vos presta.
Agardamos por vós.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Graciñas<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Nota: De ter interese
en compartir mesa e mantel con Camiño Noia, podedes facer a reserva no 646 74
93 28 ou en resposta este post.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; line-height: 150%;"><o:p> </o:p></span></p>Pe do Galiñeirohttp://www.blogger.com/profile/05725139759195538414noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3750980500338253250.post-76097796909846217672023-02-19T19:37:00.007+01:002023-02-19T19:37:49.581+01:00En Vilalba<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWmrtaHJ6uZ_09fmPwvBZnQQUbwSqhS_LTC5N8s15FrbHfMTsDZEq4JG3A2bUnqgpPj5vxPIWIIYWai6Y8fhy0KsjmDNmYMGxQJWVDKojLVvtAfCCAEWnwSy27wFsdm4UEXqQNjuKoz6XLZM7sEQ8Ep9o-yMVPDnQEGGAD1r-w6D3MCpQY-eMtFvLkwA/s2048/331297209_733998858443106_3539847836798680530_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1366" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWmrtaHJ6uZ_09fmPwvBZnQQUbwSqhS_LTC5N8s15FrbHfMTsDZEq4JG3A2bUnqgpPj5vxPIWIIYWai6Y8fhy0KsjmDNmYMGxQJWVDKojLVvtAfCCAEWnwSy27wFsdm4UEXqQNjuKoz6XLZM7sEQ8Ep9o-yMVPDnQEGGAD1r-w6D3MCpQY-eMtFvLkwA/w133-h200/331297209_733998858443106_3539847836798680530_n.jpg" width="133" /></a></div>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 16.0pt; line-height: 150%;"><span> </span>Foi todo un pracer achegarse ata Vilalba convidado polo
Instituto de Estudos Chairegos (IEsCha), canta faltiña nos fan asociacións
cidadás como esta, oxalá que incen; para falar de memoria, de historia e das
leis de memoria. Fomos acollidos por amigos de longo percorrido e presentados
pola súa presidenta, e tamén amiga, Marisa Barreiro.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 16.0pt; line-height: 150%;"><span> </span>Déixovos o enlace co faladoiro que eles presentan na súa páxina,
por si a alguén lle pode interesar. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 16.0pt; line-height: 150%;"><span> </span>Por certo tampouco deixamos de mercar un queixiño de San Simón. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 16.0pt; line-height: 150%;"><span> </span>Mil grazas polo convite.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 16.0pt; line-height: 150%;"><a href="https://estudoschairegos.gal/conferencia-de-carlos-meixome-unha-cata-na-nova-lei-de-memoria-democratica-casa-da-cultura-de-vilalba-video-resume/?fbclid=IwAR3cAb0k2iTj-7IBfuWVnujfENvAuJiVQH0_UJCRtbmr8U6VLroxd9W57Pg">https://estudoschairegos.gal/conferencia-de-carlos-meixome-unha-cata-na-nova-lei-de-memoria-democratica-casa-da-cultura-de-vilalba-video-resume/?fbclid=IwAR3cAb0k2iTj-7IBfuWVnujfENvAuJiVQH0_UJCRtbmr8U6VLroxd9W57Pg</a><o:p></o:p></span></p>Pe do Galiñeirohttp://www.blogger.com/profile/05725139759195538414noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3750980500338253250.post-17831509100154771812023-02-19T18:52:00.002+01:002023-02-19T20:29:37.486+01:00Criptografías no Miñor<p> </p><p align="left" class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: left;"><span style="color: black; font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: GL;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9tFDvjpmL16jCcLNEmu5f46vFfyptE5oAoCOwOD54BjQn25tcuqhHpw2o0j6bkdJXBdQwELyoVU8HMuvRMAUFkQcZ-3YGC1H6k4L6aBO69gd3oUqw_OW6oSDo4lH6JZ5GAnaq7Gc3dvXZjWVcAfg9s3PJOKHN8XKhJQTmoM6l8QM7fUEeX5yq0TMb6Q/s2583/unnamed.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2064" data-original-width="2583" height="512" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9tFDvjpmL16jCcLNEmu5f46vFfyptE5oAoCOwOD54BjQn25tcuqhHpw2o0j6bkdJXBdQwELyoVU8HMuvRMAUFkQcZ-3YGC1H6k4L6aBO69gd3oUqw_OW6oSDo4lH6JZ5GAnaq7Gc3dvXZjWVcAfg9s3PJOKHN8XKhJQTmoM6l8QM7fUEeX5yq0TMb6Q/w640-h512/unnamed.jpg" width="640" /></a></div><br />Prezados amigos, prezadas amigas<span style="color: black; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: GL;"><o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: GL;"> Unha
das parellas artístico-literarias máis consolidadas do panorama cultural, de
gran parte do mundo, e, por descender ao concreto, de Galicia, e, con maior
precisión, a un dos seus ámbitos de actuación, o miñorá, é sen dúbida a formada
por <b>Xosé María Álvarez Cáccamo </b>(Pepe Cáccamo) e máis <b>Baldo
Ramos</b>, celanovés de nacenza pero enxerido no Miñor e longas etapas anuais e
ata, nalgunha altura, profesionais. Nin é a primeira vez, nin ao mellor a
última, e nón digamos a derradeira, que xuntos armaron exposicións ou
compartiron proxectos literarios. Dende 2014 os seus mundos literarios
comezaron a orbitar arredor da poesía visual, sobre o libro como soporte
plástico e sobre a obxectualidade da palabra poética.</span><span style="color: black; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: GL;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><i><span style="color: black; font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: GL;">
Criptografías</span></i></b><span style="color: black; font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: GL;"> son poemas visuais “de liña
letrista” que conversan con textos poéticos escritos coa intención de esvaecer
a autoría nunha voz común que fai enormemente singular esta proposta que foi
coidada co esmero profesional, ao que xa nos ten acostumado, polo seu editor
Henrique Alvarellos.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: GL;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Os tres, Pepe Cáccamo, Baldo Ramos e Henrique Alvarellos estarán <b>o
venres 24</b> de febreiro <b>ás 20h</b> na libraría <b>Libraida</b> de
Gondomar (Rosalía de Castro,13). A</span><span style="color: black; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: GL;"> </span><span style="color: black; font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: GL;">nós cábenos o
honor de ofrecerlle a cerimonia do saúdo.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: GL;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Achegádevos pois seguro que é do voso interese.</span><span style="color: black; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: GL;"><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEii9Yoal-dzbzlK5nUE0XjbuV7PsoqDBR5mU6AOolDryGKA4ppggI8HSXSSsKYEeHBoEx0lYAOyhVU8qb744aURQxyY_j1QIt5xgJxlOtY68-MhBrUUVHLslpJM8ELZ3TFIWiC2Bu5xeLggy8Byu8tpCQLwKH_kzJQ16jIN6gkq4R1bsdCLnjmFU_J6FA/s1248/Criptografias-i6n22746859.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1248" data-original-width="800" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEii9Yoal-dzbzlK5nUE0XjbuV7PsoqDBR5mU6AOolDryGKA4ppggI8HSXSSsKYEeHBoEx0lYAOyhVU8qb744aURQxyY_j1QIt5xgJxlOtY68-MhBrUUVHLslpJM8ELZ3TFIWiC2Bu5xeLggy8Byu8tpCQLwKH_kzJQ16jIN6gkq4R1bsdCLnjmFU_J6FA/w410-h640/Criptografias-i6n22746859.jpg" width="410" /></a></div><br /><span style="color: black; font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: GL;"><br /></span><p></p>Pe do Galiñeirohttp://www.blogger.com/profile/05725139759195538414noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3750980500338253250.post-78001838501199306912023-02-15T00:48:00.001+01:002023-02-17T11:03:14.048+01:00Agradecido polo convite<p style="text-align: justify;"> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYO8yzCjWnMcnewieQIOj4GmKrjK9Zhig2au-JmkOUgrTSu2qT4kD3Z2Ndh_Odt_E09eiVOu5dfemvhZWiIoqpFdioGZEmSNWZPrb3Q7s2nbIs9uTOpZjihOkqsescC8Y5ZhyT2t4EeQJUAJogOMBH7weDZVQUeJQcu5-5vu5W0nEr8Wp7NOCmMDhRTg/s1528/328321148_3407210349549419_7538711645472462895_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1528" data-original-width="1080" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYO8yzCjWnMcnewieQIOj4GmKrjK9Zhig2au-JmkOUgrTSu2qT4kD3Z2Ndh_Odt_E09eiVOu5dfemvhZWiIoqpFdioGZEmSNWZPrb3Q7s2nbIs9uTOpZjihOkqsescC8Y5ZhyT2t4EeQJUAJogOMBH7weDZVQUeJQcu5-5vu5W0nEr8Wp7NOCmMDhRTg/s16000/328321148_3407210349549419_7538711645472462895_n.jpg" /></a></div><br /><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; text-align: justify;"><span> </span></span><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; text-align: justify;">diversas.</span></p>Pe do Galiñeirohttp://www.blogger.com/profile/05725139759195538414noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3750980500338253250.post-29641845082650442023-01-17T10:46:00.002+01:002023-01-17T10:46:33.562+01:00Facedores de imaxes. Fotografía e sociedade en Vigo. 1870-1915<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGNTqnniNTtjl_U16owmwE7J_PUMgn1CmyEQhUOxuiSZS2Yzdi1QjDZnkIQqPCngrLSKVl8A6bBYoqehQKBkfNYy_w2TyBOAV5I3aPs8sPUG24ZdirqP8nyLmGcEBYkGv-KwsuE_nZEjpLIjNNKt3OSngLt41JrFg9E8VUxuD1ALBwgN5SG6iO7d3f9A/s1542/20230117_094623.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1325" data-original-width="1542" height="344" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGNTqnniNTtjl_U16owmwE7J_PUMgn1CmyEQhUOxuiSZS2Yzdi1QjDZnkIQqPCngrLSKVl8A6bBYoqehQKBkfNYy_w2TyBOAV5I3aPs8sPUG24ZdirqP8nyLmGcEBYkGv-KwsuE_nZEjpLIjNNKt3OSngLt41JrFg9E8VUxuD1ALBwgN5SG6iO7d3f9A/w400-h344/20230117_094623.jpg" width="400" /></a></div><br /><p></p><p class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">Este é o
paradoxal relato das vidas e da <span style="mso-tab-count: 1;"> </span>obra dunha
parella -Filippo Prosperi, <span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Candida<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Otero - que publicou fotografías nas mellores revistas
galegas e estatais, premiárona en concursos, concorreu a exposicións,
fotografou personaxes -Curros Enríquez, Elduayen, Cánovas- e feitos de primeira
<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>magnitude -<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>pegadas da guerra colonial cubana ou alicerces <span style="mso-tab-count: 1;"> </span>do Vigo <span style="mso-tab-count: 1;"> </span>moderno-
e cuxa herdanza, misteriosamente, consiste nun par de centos de fotografías.<o:p></o:p></span></i></p><p class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJoVqdwwhtNJ1x1QC3U34e0mQvP9yDJwu8Kp4qVuqjVzc-XKDKhLCSzs7ksji2O3lf8yytHPiFUI-HRgTwvDejy3JtLVvuJNCJ4TEs-Fy2yh7Qe93sihdgJE8rit37yhEFp9Ss2SHEx8GBSZjrz5aJjIhfx4y9UAgFIeuBVaVkGCJCcf4XHx0ydo78Wg/s2267/20230117_094932.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1513" data-original-width="2267" height="428" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJoVqdwwhtNJ1x1QC3U34e0mQvP9yDJwu8Kp4qVuqjVzc-XKDKhLCSzs7ksji2O3lf8yytHPiFUI-HRgTwvDejy3JtLVvuJNCJ4TEs-Fy2yh7Qe93sihdgJE8rit37yhEFp9Ss2SHEx8GBSZjrz5aJjIhfx4y9UAgFIeuBVaVkGCJCcf4XHx0ydo78Wg/w640-h428/20230117_094932.jpg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; text-align: start;">F. Prosperi. </span><i style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; text-align: start;">Matadoiro e Ribeira do Berbés</i><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; text-align: start;">, ca. 1895</span></td></tr></tbody></table><br /></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span> </span>O amigo Vítor Vaqueiro ten unha pulsión renacentista que o
empurra á diversidade. Químico, e, en tempos, profesor da materia; doutor en
Ciencias da Comunicación, fotografo e estudoso da imaxe, a súa tese de
doutoramento foi sobre a obra fotográfica dos Pacheco; etnógrafo como na súa <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Guía da Galiza Máxica</i> <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>(Galaxia, 1998), e outros que viñeron despois;
narrador de distancias curtas como en <i style="mso-bidi-font-style: normal;">O
soño dirixido</i> (Ir Indo, 1992), da que hai unha segunda edición ampliada
(Galaxia, 2010), ou mesturando ensaio e narración<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>como <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Os
espellos do tempo</i> (Galaxia, 2008); tense achegado tamén ao ensaio sociolingüístico,
con Nicolás Jamardo, en <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Da identidade à
norma </i>(Laiovento, 2017) e cunha<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>extensa obra poética da que fixo a última entrega <i style="mso-bidi-font-style: normal;">1968</i> (laiovento, 2018. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVGMotzYQ3ZjDISrrP4MegwUisSBB8_rj9yxagJe69zx2cns8COYtq9IGzJ2TP_erodVRt9rTHsWl21KdpZkVMX1rVefUuNTzRT6Yr6jscCAoMJs7z_fTpxE5eexj6sPl0XcWWTb2wPCSI9-jqbWugbJ8DvVmhaX_crQP3P47mH6CBvgs2zYFx5IziyA/s2439/2020_65_vitor%20vaqueiro_foto%20Merce%20Caeiro.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="2173" data-original-width="2439" height="285" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVGMotzYQ3ZjDISrrP4MegwUisSBB8_rj9yxagJe69zx2cns8COYtq9IGzJ2TP_erodVRt9rTHsWl21KdpZkVMX1rVefUuNTzRT6Yr6jscCAoMJs7z_fTpxE5eexj6sPl0XcWWTb2wPCSI9-jqbWugbJ8DvVmhaX_crQP3P47mH6CBvgs2zYFx5IziyA/s320/2020_65_vitor%20vaqueiro_foto%20Merce%20Caeiro.jpg" width="320" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Foto: Merce Caeiro</td></tr></tbody></table><br /><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><br />Cóubome o pracer de acompañalo na
presentación en Gondomar destes dous últimos títulos e o próximo venres estaremos
con el para saber de Fillippo Prosperi e de Candida Otero e do Vigo de entre
século pois tampouco a historia é allea ao amigo renacentista.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><b>Por se vos prace estaremos na Libraría “Libraida” de Gondomar(Rosalía
de Castro,13) o venres 20 ás 20h.</b><o:p></o:p></span></p><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"></span></i><p></p>Pe do Galiñeirohttp://www.blogger.com/profile/05725139759195538414noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3750980500338253250.post-39277770927125539652023-01-13T17:54:00.005+01:002023-01-16T09:39:50.481+01:00Á MINI SEGUE A PRESENTAR NOVAS VOCES POÉTICAS. MAURIZIO POLSINELLI PRESENTA O DEBER DO LUME<p><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-size: 14pt;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEho_e6o1heEwmWe69sk9c8AUATsP4RLPUHo_rKgk3FZh6xZtZV0UHNQvpYOE89E5Ljmc5_g4Ft1qE03VzPyiRz0uCYnEaHHsDpPfgImjq3ze3-nAincK-H8WV29EQVuT3-Bua8JSE_jBTyHmi7AHgBA5fYOjPzvGQMrh0hN-9xLLjSPFggZlVhNC7aWiA/s1024/Capa%20libro%20Maurizio.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1024" data-original-width="550" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEho_e6o1heEwmWe69sk9c8AUATsP4RLPUHo_rKgk3FZh6xZtZV0UHNQvpYOE89E5Ljmc5_g4Ft1qE03VzPyiRz0uCYnEaHHsDpPfgImjq3ze3-nAincK-H8WV29EQVuT3-Bua8JSE_jBTyHmi7AHgBA5fYOjPzvGQMrh0hN-9xLLjSPFggZlVhNC7aWiA/w344-h640/Capa%20libro%20Maurizio.jpg" width="344" /></a></div><br />Amigos e amigas</span></div><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span> </span>Nesta nova andaina poética a Mini argallou, en certa medida, a
presentación pública de novas voces poética, novas no seno literario, foron as
experimentadas obras plásticas de Ánxel Huete, por certo autor da ilustración
da capa do libro de Maurizio, e Fernando Casás ás que nunha altura determinada
quixeron expresarse a través da creación literaria e estiveron con nós.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">Nesta ocasión será un músico e filólogo, romano de nacenza, que
nos achegará, case de estrea, a súa voz poética a través presentación do seu
primeiro libro <i style="mso-bidi-font-style: normal;">O deber do lume</i>
(Embora,2022).<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">Deixámosvos a súa autopresentación para que o coñezades e vos
animedes a vir escoitalo:</span></p><div style="border: solid windowtext 1.0pt; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-element: para-border-div; padding: 1.0pt 4.0pt 1.0pt 4.0pt;"><p class="CuerpoA" style="border: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-padding-alt: 1.0pt 4.0pt 1.0pt 4.0pt; padding: 0cm; text-align: justify;"><span class="NingunoA" style="text-align: left;"><span style="font-family: "Courier New";">Viví</span></span><span class="Ninguno" style="text-align: left;"><span style="font-family: "Courier New";">n en Roma máis de corenta anos. Al</span></span><span class="NingunoA" style="text-align: left;"><span style="font-family: "Courier New";">í </span></span><span class="Ninguno" style="text-align: left;"><span style="font-family: "Courier New";">licencieime en filolox</span></span><span class="NingunoA" style="text-align: left;"><span style="font-family: "Courier New";">í</span></span><span class="Ninguno" style="text-align: left;"><span style="font-family: "Courier New";">a románica e en piano. Traballei de organista e profesor de lingua e fun fundador, xunto a Claudio Orlandi, do grupo de rock progresivo PANE. </span></span></p><p class="CuerpoA" style="border: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-padding-alt: 1.0pt 4.0pt 1.0pt 4.0pt; padding: 0cm; text-align: justify;"><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">No 2008 coñ</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">ecín, aí</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">nda en Italia, a </span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">Carmen Penim, coa cal f</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">undamos o d</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">ú</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">o 2naFronteira. A
musicalización de poemas galegos
-dende Rosal</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">í</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">a ata a m</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">á</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">is novas voces da poes</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">í</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">a como Pepe Cáccamo, Baldo Ramos, Eva Veiga etc...- foi dende o inicio o principal enfoque
de traballo do d</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">úo. </span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">É precisamente no </span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">á</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">mbito do traballo con Carmen no que entro por primeira vez en
contacto coa poes</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">í</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">a galega, podendo sen dúbida dicir que o galego me entrou a través da</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";"> música. </span></span></p><p class="CuerpoA" style="border: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-padding-alt: 1.0pt 4.0pt 1.0pt 4.0pt; padding: 0cm; text-align: justify;"><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">Neste sentido, particular importancia tivo para
min o encontro coa poes</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">í</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">a de Xosé </span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">Marí</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">a D</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">í</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">az Castro. O traballo
de </span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">“</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">tradució</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">n” en mú</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">sica de <i>Nimbos</i>
fixo que me dera conta da naturalidade
coa que o galego estaba a instalarse
nas miñas ferramentas expresivas.</span></span></p><p class="CuerpoA" style="border: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-padding-alt: 1.0pt 4.0pt 1.0pt 4.0pt; padding: 0cm; text-align: justify;"><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">Ademais,
o italiano e o galego comparten moito m</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">á</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">is que
léxico. E m</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">á</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">is aló do italiano, é o
romano (o dialecto da miña cidade) o
que m</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">á</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">is características ling</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">üística</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">s comparte co galego (locucións verbais, contraccións e toda unha serie de elementos
de </span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">“aforro” </span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">ling</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">üí</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">stico, etc...). En de</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">fin</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">itiva, escribir en galego é para min algo que xorde dun
xeito bastante natural. Atrever</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">í</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">ame a dicir,</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";"> í</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">ntimo, polos trazos ling</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">üí</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">sticos que me levan directamente ás</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";"> mi</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">ñ</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">a</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">s primeiras experiencias coa linguaxe (crieime nun entorno romanofalante). </span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";"> </span></span></p>
<p class="CuerpoA" style="border: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-padding-alt: 1.0pt 4.0pt 1.0pt 4.0pt; padding: 0cm; text-align: justify;"><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">Levo escribindo en galego dende hai uns anos e
tiven a sorte de atoparme con persoas
fant</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">á</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">sticas que creron dende o principio nos meus traballos. Falo
de Carmen, por suposto, de Pepe C</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">á</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">ccamo, de Diana Varela
Puñal e <span style="mso-tab-count: 1;"> </span>de Xulio Valc</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">árcel (</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">os</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";"> </span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">dous </span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">ú</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">ltimos son os editores domeu primeiro poemario <i>O deber do
lume</i>, (Medulia,2022</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">). <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="CuerpoA" style="border: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-padding-alt: 1.0pt 4.0pt 1.0pt 4.0pt; padding: 0cm; text-align: justify;"><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">Galicia, en xeral, ofreceume a posibilidade de
dar a coñecer a miña obra, grazas
sobre todo aos moitos certames
literarios que aqu</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">í </span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">se organizan. Quedei finalista
no III Premio de Poes</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">í</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">a Florencio Delgado Gurriar</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">án</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";"> no 2021, no IV Premio de
Poes</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">í</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">a Eduardo Pondal e,hai só un mes, gañei o V Premio de
Poes</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">í</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">a Torre de Caldaloba, organizado polo concello de Cospeito, co poemario <i>Cartografía dos
tránsitos</i> que se publicar</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">á </span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">este ano.</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="CuerpoA" style="border: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-padding-alt: 1.0pt 4.0pt 1.0pt 4.0pt; padding: 0cm; text-align: justify;"><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">Levo </span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">dende o 2013 vivindo de forma estable en
Galicia,no Morrazo, que visitaba nas
vacacións de verán xa dende o 2008.
Despois de corenta anos vivindo en Roma, podo
dicir que non cambiar</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">í</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">a nunca as fontiñas de Coiro
-onde vivo- coas <i>fontane</i> de Bernini, nin o musgo das igrexiñas da Limia (que inspiran <i>O deber do lume </i>e de onde é orixinaria Carmen) por toda a</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";"> má</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">rmore do Vaticano.</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="CuerpoA" style="border: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-padding-alt: 1.0pt 4.0pt 1.0pt 4.0pt; padding: 0cm; text-align: justify;"><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">O libro <i>O deber do Lume</i> é unha homenaxe
a Carmen e as s</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">ú</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">as ra</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">í</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">ces raianas. O poemario
conta cun prólogo de Pepe C</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">á</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">ccamo, que de forma maxistral
entrega ao lector unha interpretación
exquisita<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>do mundo subxacente ao texto. Dito en poucas palabras, pode</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">rí</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">ase considerar unha biograf</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">ía lírica</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">, se non fose pola contaminación provocada polo <i>eu</i></span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";"> po</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">ético. Entón, mellor ser</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">í</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">a considerar este poemario como un exercicio de translación l</span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">í</span></span><span class="Ninguno"><span style="font-family: "Courier New";">rica, feito dende o
cariño e dende o amor por esta muller
e por esta </span></span><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";">“nosa”
terra.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<p class="CuerpoA" style="text-align: justify;"><span class="NingunoA"><span style="font-family: "Courier New";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibbYOloXWVRwT60dcjxy6wMsucime1apBwYtIwkilO1Nqs0r8y1SwqE72XFO1nBPVBGvwg-mKDscsBoFFhfzRVAdwgO9Ini5TglQlhw2NcUThI3aQihdf3ZXU2LFY8FOBZ-8YOGtqCN-ko10F90ls2fd7LaDKRIGuVq29ChexyfkR4ywpCkNXlqUns0w/s1162/WhatsApp%20Image%202023-01-13%20at%2011.48.46.jpeg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1162" data-original-width="900" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibbYOloXWVRwT60dcjxy6wMsucime1apBwYtIwkilO1Nqs0r8y1SwqE72XFO1nBPVBGvwg-mKDscsBoFFhfzRVAdwgO9Ini5TglQlhw2NcUThI3aQihdf3ZXU2LFY8FOBZ-8YOGtqCN-ko10F90ls2fd7LaDKRIGuVq29ChexyfkR4ywpCkNXlqUns0w/w496-h640/WhatsApp%20Image%202023-01-13%20at%2011.48.46.jpeg" width="496" /></a></div><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; text-align: left;"><span> </span>Será o sábado 21 de
xaneiro e comezará ás 12.15h, cunha duración aproximada de 45 minutos. Para
limitar posíbeis</span><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; text-align: left;"> </span><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14pt; text-align: left;">interrupcións durante a
lectura A Mini abrirá as súas portas ás 12h.</span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">As intervencións poéticas están pensadas para celebrarse no
exterior, o pé mesmo da Fonte de Zeta, pero como non sempre o demo do tempo nos
deixa, no caso de ser preciso poderemos resgardarnos no interior da taparía.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Se vos presta.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Graciñas<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Nota: De ter interese
en compartir mesa e mantel con Maurizio Polsinelli podedes facer a reserva no
646 74 93 28 ou en resposta este post.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKWGyQI0VUEGILC361o_KXpjQNpqKSowI06yIFe0XwAo_V5QfdMPSPR0CpMDhwacXBA5022GSMWAI-kVxD7sO-C_GEBdsi4xCxeBpJa56Ib7yvuFjAlZkO5hXhN4Qx8jP8pv1IthCbskWbF9aWNLVUmuBruBuDxsOJIfXr7hFLCAB_bom0PeviyCHn1g/s400/WhatsApp%20Image%202023-01-13%20at%2011.48.45.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="400" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKWGyQI0VUEGILC361o_KXpjQNpqKSowI06yIFe0XwAo_V5QfdMPSPR0CpMDhwacXBA5022GSMWAI-kVxD7sO-C_GEBdsi4xCxeBpJa56Ib7yvuFjAlZkO5hXhN4Qx8jP8pv1IthCbskWbF9aWNLVUmuBruBuDxsOJIfXr7hFLCAB_bom0PeviyCHn1g/w640-h640/WhatsApp%20Image%202023-01-13%20at%2011.48.45.jpeg" width="640" /></a></div><br /><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"><o:p> </o:p></span></p>Pe do Galiñeirohttp://www.blogger.com/profile/05725139759195538414noreply@blogger.com0