O
nacionalismo español liberal-progresista foi sempre subalterno a respecto do
nacionalismo conservador, católico e autoritario, e nunca comprendeu a
necesidade de esgazarse da matriz monárquica para competir co
nacional-catolicismo. As dúas veces que o intentou (1873, 1931) fracasou.
Por
iso o federalismo de inspiración liberal-progresista ou de esquerdas non foi
nunca máis alá de ser un conto de fadas, unha fantástica lenda para engaiolar
periferias.
Claro Meixo, é o mesmo que diz o amigo Cotarelo
ResponderEliminarAsí é Foz, pero hai moitos que non o len. Cumpriría facer recomendacoións ao respeito
EliminarApertas