martes, xullo 05, 2016

Breves retallos penitentes e impertinentes *

Van Gogh "De sterrennacht" (Noite estrelada)
Óleo s/ lenzo, 73,7x92,2. MOMA, NY
1.- A alianza Unidos-Podemos obtén no conxunto do estado o 21,10% dos votos. Ora ben, no que é España “a secas” quedou bastante por debaixo desta porcentaxe, agás no caso de Madrid (21,23) e Asturias (23,78). O “plus” de apoio recibiuno nos territorios onde existen reivindicacións nacionais; concorresen baixo estas siglas - Pais Vasco (29,05), Navarra (28,33, Baleares (25,38)- ou na forma das chamadas confluencias: Galicia (22,18), Cataluña (24,51) e Valencia (25,37).
2.- En Galicia o PP gañou 38.000 votos. O PSOE perdeu 2.500 e “Ciudadanos”,  14.000. Os nulos e “en branco” baixaron uns  4.000. Foron para o PP que tamén sacou votantes da anterior abstención.
3.- En Galicia a abstención aumentou en 81.642 persoas. En Marea perdeu 66.555, pasou do 25,01% ao 22,18% e de segunda a terceira forza. O BNG perdeu 25.961. Arredor dese número de abstencionistas foron os votantes de cada unha destas forzas que desertaron. Da primeira por incumprir as promesas; da segunda por ineficaz.
4.- Botar o carro diante dos bois, ten custos. Ir de sobrados tamén.
5.- O proceso de ruptura co réxime do 78 fica eivado pola impericia dos timoratos na procura de solucións á cuestión nacional. A esquerda española permanece na súa incapacidade conxénita para comprender que o nacionalismo español liberal-progresista foi sempre subalterno a respecto do nacionalismo conservador, católico e autoritario, e nunca comprendeu a necesidade de esgazarse da matriz monárquica para reformar a arquitectura do estado.
6.- Segundo a teoría do caos o bater das ás dunha bolboreta poden provocar un tornado na outra beira do mundo, ou, o que é o mesmo,  se nun sistema se produce una pequena perturbación inicial, mediante un proceso de amplificación, poderá xerar un efecto considerablemente grande a curto ou mediano prazo. Hai tempo que ao sistema lle andan a bater as ás moitas bolboretas; a última no mesmo corazón da pérfida Albión. As nacións emerxen, agora na banda occidental de Europa.
7.- Na Europa da periferia sureña reclámaselle á esquerda a solución da crise de sistema. Na Europa central e nórdica estánselle a dar perigosas oportunidades ao antihumanismo. Temos unha amarga sensación.
8.- Na España, a esquerda só poderá responder a esta reclamación se é quen de conxugar os dereitos das maiorías sociais e o dereito a decidir das nacións.
9.- Ese dobre espazo, social e nacional, en Galicia, precisa dunha dobre confluencia. Unha arredor das propostas antiausteridade e outra entre as persoas que se reclaman da nación.
10.- A gran creación do nacionalismo galego contemporáneo, e en particular do BNG, foi a creación dun amplo corpo social mobilizado que se está a estragar por impericia política e leas de familia. O pesimismo da razón imponse.


* Publicado en Novas do Eixo Atlántico, xullo, 2016

Ningún comentario:

Publicar un comentario