Sala de espera

Entra como o galáctico R2-D2. Cabeza para a esquerda,  cabeza para a dereita, mirada para diante, reviravolta para atrás, ollada ao ceo. Repetición. Planta dúas, sección tres, área C. Cara de sorpresa, despiste. Retrouso: esquerda, dereita, adiante, atrás, teito.

Outro, entreabre a porta e acorda. Deixa pechar a folla. Uns segundos. Volve abrir e entra con cara de despiste. Repaso visual. Decátase de que si, é alí.

Diríxese á maquina expendedora de quendas. Cando está preto unha voz metálica axita o seu corazón: N-9, mesa 48. A cabeciña de R2-D2 da voltas para todos os lados. Acouga. Introduce o carné, oito números e unha letra. A maquiniña expulsa un papel. Cólleo, mírao, entra na sala, senta, enfronte unha muller embarazada de rostro asiático que teclea no móbil, saca o seu, o móbil,  acéndeo e acalma.

Mozo con mochila. Decidido. Oito números, unha letra. Senta. Acorda,  érguese, pilla a mochila e sae. Ao pouco volve. Fai os movementos dos demais que antes aforrara. Retorna á  cadeira, segue nervioso, agora indeciso,  érguese, pasea, senta. Repite xogada. Voz metálica: P-10, mesa 45.

Entreabre a porta. Rostro de muller. Destra, sinistra, diante, detrás, enriba. Meneo afirmativo e abaneo de paso a un home dubitativo que repite movementos. A muller empúrrao con disimulo cara ao  aparello expedidor de roldas. Oito números, unha letra...nada. Oito números, unha letra, nada... A cara masculina engurra o  cello. Outra vez. Máis engurras. A muller empurra. Manolo, falo mal. Non funciona. Falo mal. Non funciona. Enérxica diríxese ao mostrador do conserxe. No seu frenético taconeo, cruza con tres homes grandes, barrigudos, satisfeitos. Voz metálica: D-24, mesa 46.

Peiteado no que non se move un cabelo, ollos encovados, gafas de “easy rider”, un tic en movemento,  achégase, ladea a cabeza, chisca os ollos, estira o brazo, tócase no cu, outra vez, ladea a cabeza... Chega ao trebello. Teclea. Non vai. Desenchúfao, enchúfao. Xa está.

Voz metálica: L-37, mesa 33. Vou.

Xoves, 8 de xuño de 2017