O podio

Cando Guizot, o ministro e xefe de goberno, durante oito anos, do rei burgués Luís Filipe de Orleáns, lles dicía ás súas bases sociais, isto é, á burguesía rica de provincias, o de Enriquecédevos! , na realidade estáballes a dicir apoiade o meu goberno que coutarei os demócratas (os que queren votar) e agasallareivos con concesións de minas, ferrocarrís, canles, pontes, subministracións militares... A revolución de 1848 levouno por diante. Aquel ano Marx e Engels publicaban un folleto que comeza, segundo a tradución de Franck Meyer,: “Un espectro percorre Europa...”.

Dende aquela nunca o liberalismo doutrinario gozou de tanta popularidade como nos últimos corenta anos. Carlos Solchaga, o ministro de Economía dun tal González, díxolle, un día de febreiro de 1988, a uns mil empresarios de provincias reunidos no Congreso dos Deputados:  “España es el país donde se puede ganar más dinero a corto plazo de Europa y quizá del mundo” ( e seguiu...).

Despois, un tal Aznar non dixo nada pero fixo. Non vos conformedes con enriquecervos; estade orgullosos e exhibídeo. Seguía as ensinanzas da Sra. Thatcher e o seu “capitalismo popular” (contadictio in terminis). Despois veu 2008 a concentrar por arriba e a lembrarnos a Marx e o seu peixe grande que devora o pequeno. Os superviventes seguen gustando de exhibirse.

Os galegos debemos estar tristes estes días xa que o noso home no ranking vén de perder o terceiro lugar no podio ao ser superado polo propietario de Amazon. Non  porque gañara menos, que gañou máis, senón porque eles, os peixes grandes, cómeno todo (como os vampiros do Zeca Afonso) nesta guerra que van gañando (Buffet ,o segundo no altar,  díxoo hai tempo). Mentres o primeiro, os demais tamén, seica  xestiona millonarias sumas para fundacións sociais  porque os gobernos se corrompen. Como Guizot que non quería que votasen, non xa as mulleres, nin os obreiros e campesiños analfabetos, senón os pequenos burgueses. Ou será simplemente para pagar menos impostos.

Luns, 20 de marzo de 2017