luns, decembro 04, 2017

Os compañeiros de infortunio de Telmo Freitas Lima


    Hai algún tempo referímonos nestes retallos a Telmo Freitas Lima, canteiro natural de Paredes de Coura, no Portugal veciño, e residente en Panxón, encartado na causa 918/36 xunto con Manuel Miranda González, Delfín Costas Soliño, José Millán Alonso, Manuel Narciso Pino, Argentino Valverde Lago, Manuel e Ángel Leal. Daquela xa informabamos de que estaban todos eles acusados de formar parte dun grupo de individuos armados que practicaron rexistros en casas de persoas de orde, segundo o instrutor, apoderándose de armas que nelas acharon e que despois repartiron no local do Sindicato de San Pedro da Ramallosa aos afiliados do mesmo e a outros suxeitos, dándolles a orde de resistirse ao exército cando este chegase e de que o 24 de xullo atacaron, no Alto de Mallón, un automóbil no que viaxaba, con outros, o Comandante Militar de Baiona, disparándolle varios tiros e botándolle bombas de man, fuxindo cando o Comandante repeleu a agresión.

    Dos encartados, catro foron condenados a morte, executados o 29 de decembro de 1936 e soterrados no cemiterio de Pereiró. Imos hoxe deitar algunha información sobre os tres compañeiros de infortunio de Telmo Freitas.

    Das actas de defunción incorporadas á causa militar dedúcese que foron asasinados ás 11 da mañá do 29 de decembro de 1936. 

•   Gregorio Manuel Miranda González, 22 anos, natural do Porriño, fillo de Gregorio e de Ramona, domiciliado en San Pedro da Ramallosa, de profesión mariñeiro; solteiro.
•   Delfín Costas Soliño, tiña tamén 22 anos, era natural de San Pedro da Ramallosa e residía no barrio da Cabreira. Estaba solteiro, de profesión labrego; fillo de José e Pura.
•   José Millán Alonso. Natural de Tui e residente en Nigrán. Canteiro. Casado,  27 anos, fillo de Peregrina e Jesús.

    O alférez médico de complemento do Rexemento de infantería Mérida 36 foi designado polo Comandante Militar de Vigo para asistir ao cumprimento da sentencia e recoñecer os cadáveres. O xuíz encargado do rexistro e o secretario asinan a acta na que se recolle como causa da morte “profunda hemorragia interna” e segundo “comunicación recibida” foron soterrados no cemiterio de Pereiró, así como que a inscrición se practica por carta-orde do Comandante Militar que instrúe a causa que non é outro que o Comandante de Infantería retirado, Benito Otero Brage.

    Os outros encartados na causa tiveron máis fortuna:
•   Manuel Narciso Pino de 27 anos, solteiro, albanel, natural de Mallón e veciño da Cabreira, San Pedro da Ramallosa; fillo de Ramona e Antonio. Condenado a reclusión perpetua.
•   Argentino Valverde Lago de 22 anos, solteiro, fillo de Carmen e Francisco, natural e veciño do barrio da Igrexa en San Pedro da Ramallosa e de profesión labrego. Condenado a 15 anos de reclusión.Para os dous fillos de Dolores, Manuel e Ángel, a causa foi sobresida. O primeiro tiña 25 anos, estaba solteiro e era mariñeiro. O segundo, máis novo, tiña 22 anos, era labrego e estaba tamén solteiro. Ambos eran naturais e veciños do Souto de San Pedro da Ramallosa.

    Resumimos de xeito telegráfico os informes do sempre presente Cabo Pena sobre algúns dos encartados. De José Millán Alonso di que é de mala conduta e antecedentes e que xa estaba vixiado pola forza pública e que o seu ideal era “comunista de acción”. De Delfín Costas Soliño, informa o Pena que era de mala conduta e antecedentes e de filiación socialista. De Argentino Valverde Lago, di que era socialista e de conduta e antecedentes regulares. O mesmo afirma de Manuel Narciso Pino, aínda que aclara que non era perigoso. Mentres, dos irmáns Leal, di que observaron boa conduta  ata que tomaron parte no movemento subversivo contra o exército, aínda que pode considerarse que actuaron coaccionados. Finalmente de Gregorio Manuel Miranda González di que era de regular conduta e que tomou parte activa no movemento contra o exército, aínda que non é dirixente pero si voluntario para executar os feitos.

Domingo, 3 de decembro de 2017


         

Ningún comentario:

Publicar un comentario