Hai
días especiais, tamén nos xornais; deses nos que tes algo máis que ler que as
novas que xa coñeces ou os artigos de opinión, de opinadores que opinan sempre
o mesmo.
No
día de onte algunhas informacións foron quen de concentrar a miña atención. A
primeira, unha tal Melania e outra tal Ivanka, ambas con cara de queixo fresco
e sorriso de leiteira holandesa pintada por Vermeer, co nariz a escuadra e o
labio baixo cheíño coma un lagarto, foron visitar o Papa. As mulleres da nova dinastía imperial
ían tocadas con mantillas e vestidas de negro, sen escotes, cos brazos cubertos
e sen xoias, en sinal de respecto ao representante de Cristo na Terra. Unha
esaxeración de protocolo, mesmo a ollos do Vaticano. O ”intríngulis” está en
que estas damas tan consideradas coas formalidades en Roma, na recente visita a
Arabia Saudí negáronse a colocar o velo ritual. A actitude estivo ben, para min;
o que non vén a conto é a da Santa Sé.
Na
páxina anterior inclúese un guión de testosterona adolescente para Hollywood e de éxito seguro. En resumo, acaban de prender un ex-garda civil
que levaba trece anos fugado e condenado a corenta anos por atraco. A chicha do
asunto viña, como sempre, na letra miúda. O elemento, seica un dos máis
perigoso e máis buscados, fuxira do cárcere en 2004. A súa carreira comezara en
1989, cando, con 21 e sendo Garda Civil, participou no asalto a unha xoiería no
que ficaron feridos tres policías e un garda xurado; detido polos seus propios
compañeiros foi condenado a catro décadas de prisión. Aproveitaba os permisos
para seguir facendo os seus “traballiños”; primeiro foi detido por leas de
drogas e despois por causarlle lesións
graves a dous gardas civís cando era porteiro dunha discoteca. En 2004, cando
lle deron un novo permiso, non volveu aparecer. Tras trece anos de
investigacións e 20.000 identificacións persoais os Grupos Especiais de
Operacións foron quen de deter a alguén
de sobra coñecido nos ximnasios de Mósteles e nas redes sociais. Seica cando o
detiveron ensinoulle o seu vello carné de Garda Civil.
Outro
que tal anda é un tal “O Mulo”, que está a ser xulgado xunto a uns cuantos por tráfico, do que fose, a gran escala, a bordo das
famosas planeadoras que voan a rente da auga. Como se fose no patio do cole
púxose en plan acusica ante o xuíz e díxolle; “quero que saiba que fun
ameazado”, mentres sinalaba co dedo a un dos seus colegas.
O
turismo sempre ocupa algúns espazo na prensa. Estes días está “en candelero” o
asunto das Illas Cíes, non sei moi ben por que, pero hai lea entre a Xunta e o único
que pode falar en nome dos vigueses e viguesas. Na desfeita entrou tamén o
alcalde de Baiona que lle recorda ao vigués que as illas son de Baiona. Tarde píaches!
As
gabanzas culinarias é parte do espectáculo turístico. Veñen moito da banda
británica, meus pobres comendo té e pastas. Seica gustan moito do “chuletón” de
boi de vaca rubia, ou é boi ou é vaca, e do lacón con brecol, xa que como alí
non hai grelos non saben como chamarlle. Mentres, as árbores están a facer das
súas en Samil. Medran, e tanto que lle están ocupando o sitio aos coches e os
condutores xa non dan aberto nin as portas para saír. Esíxese unha pronta
solución a este problema prexudicial para o turismo, supoño que
ordenándolle ás arbores que se poñan a
réxime e deixen sitio para os coches. Aínda que estes tamén!!, un púxose a
andar só en Gondomar; non provocou unha
desgraza pero si un gran susto.
Case
tanto como unha cobra de metro e medio que apareceu dentro dunha casa en
Sabarís; e outra do mesmo tamaño nun xardín do barrio da Salgueira. Para deter os
perigosos ofidios tiveron que se
desprazar forzas da Garda Civil, no primeiro caso, e da Policía local, no
segundo, e indicarlles aos réptiles que aínda que faga moita calor fóra de tempo
non poden procurar a sombra no espazo dos humanos. A coincidencia nas dimensións
das cobras non sabemos se é resultado dunha medida científica ou dunha ollada
aproximativa.
Falando
de linguas afiadas, seica Felipe González recoñeceu que estaba en minoría no
partido que refundara en Suresnes pero que non pasaba nada. Eu, de ser Sánchez
íame preparando. E tamén estaría preocupado porque Rajoy cala e nin o
felicitou.
Como
ven, os xornais de hoxe deron moito que ler.
Xoves, 25 de maio de 2017
Ningún comentario:
Publicar un comentario