mércores, xullo 10, 2024

O CÁNTICO DOS TOPÓNIMOS ESDRÚXULOS de Xosé María Álvarez Cáccamo na voz e na musica de Magdalena Gamallo


 O próximo VENRES día 12 os nosos amigos e amigas da COMUNIDADE DE MONTES DE COUSO organizan nese magnifico espazo que é o BOSQUE DA LINGUA un acto ben singular sobre unha obra tamén singular O CÁNTICO DOS TOPÓNIMOS ESDRÚXULOS de XOSÉ MARIA ÁLVAREZ CÁCCAMO.

No mesmo poralle música e voz a seis dos poemas de A. Cáccamo, MAGDALENA GAMALLO, acompañada aos teclados por IRIA IGLESIAS. O propio Cáccamo lera algúns destes poemas esdrúxulos. Actuara como mantedora do acto TAREIXA CARRO.

Ben sei que moitos e moitas de vos preguntarédesvos de que vai tanto esdrúxulo. Ao libro editado hai anos, en escaso número, púxolle prólogo o mesmo Xosé María Álvarez Cáccamo que agora reproduzo: 

            ¡Fantástica música! Topónimos esdrúxulos, únicos, espléndidos, magníficos. Lóstregos proparoxítonos. Épica pública, lírica lúdica, bucólica. Semántica simbólica, hermética, gnómica, mistérica.

Sedúcenme parónimos simpáticos: Sísamo, Sésamo; Gárdoma, Sárdoma; Mántaras, Pántaras. Catívanme traslúcidos propósitos xeográficos, faunísticos, teolóxicos : Gándara, Páramos, Páxaros, Ánxeles. Engaiólanme serenísimas fórmulas vocálicas idénticas: Tállara, Láncara, Názara; Mórdomo, Córgomo; Rétede, Péreces. Fascínanme cromáticos vocábulos máxicos: Brántega, Guítara, Lóuzara. Férvidas parábolas hímnicas: Covadáspera, Fontepécora, Fonte de Cántaras. Retórica fonosimbólica: Ézaro, Frádegas, Laméstrega. Música melódica, sinfónica, hiperbólica. Ópera onomástica. Fábula poemática.

         Simétricas, unísonas sílabas tónicas, rítmicas: dáctilos. Polifónico trémolo vocálico, consonántico. Harmónicos pentasílabos, octosílabos, hendecasílabos, versículos bíblicos, úbedo, policéntrico estímulo estrófico. Léxico litúrxico, excéntrico, panorámico. Cántiga cósmica, telúrica. Égloga térrea, íntima, próxima; prehistórica, céltica, romántica: recóndito Ézaro oceánico, húmida Lóuzara lánguida, insólito Córgomo subterráneo, indómita Sálvora marítima. ¡Sinfónico, erótico espectáculo máximo! 

 E púxolle un epilogo o tamén amigo Gonzalo Navaza

UN CÁNTARO SONÉTICO EN HÁBITO DE EPÍLOGO

Achégasnos co Cántico nun petróglifo místico

Lepidópteros gráciles de dactílica acústica,

Volátiles vocábulos erguéndose da rústica
Almáciga pretérita ao pentagrama artístico.

 

Reclámaste do esdrúxulo por un ímpeto heurístico

E entrégaste aos crepúsculos cun megálito harmónico,

Zarrapícaste en brétemas e o teu músculo eufónico

Convócase á onomástica nun círculo eucarístico.

 

Alíñanse os teus bóvidos en rítmicas sinfónicas
Coma se fosen pécoras de bucólicos ontes,

Coma as cíclicas ondas dun océano atlántico,

 

Avéntannos nos tímpanos o que calan as crónicas,

Monocorde rabaño de atávicos bisontes
Obedecendo o báculo do teu estro onomántico.


LEMBRADE QUE É O VENRES 12 DE XULLO  ÁS 20H

E para chegar.

https://maps.app.goo.gl/P2kqTpUmFx7venN18



Ningún comentario:

Publicar un comentario