Na
“foto finish” Alexander Van der Bellen superou, por algo mais de
trinta milleiros de votos, a Norbert Hofer. O novo presidente,
postulado como independente aínda que fora o anterior portavoz dos
Verdes,
superou o candidato do FPÖ,
o Partido da Liberdade de Austria.
![]() |
Victor
Braumer (1934). Óleo sobre cartón 22 x
16 cms.
|
A
presidencia austríaca é un cargo representativo. O que é de relevo
é o escenario político esbozado: non só non gañase ningún dos
dous grandes partidos (SPÖ,
socialdemócrata, ÖVP,
democratacristián) senón que ningún deles foi quen de chegar á
segunda volta. Os dous repartíranse o goberno austríaco dende o
remate da segunda guerra mundial en ocasións ao estilo Große
Koalition; agora son actores secundarios.
Non
é novidade o apoio electoral do FPÖ. Xa dende cando o lideraba o
finado presidente de Carintia, Jörg Haider, tanto socialdemócratas
como cristiandemocrátas coquetearan con el. Naquela altura chegou a
ser segunda forza (1999) e a exercer a vicepresidencia do goberno
federal o que provocara sancións por parte da UE.
O
vello FPÖ fundouno en 1956 un afiliado ao partido nazi antes da
Anschluss, deputado no Reichtag, ministro, membro das SS e defensor
da Großdeutsche “Gran Alemaña”. Na actualidade, diríxeo
Strache que, dende 2008, concita un amplo apoio electoral baixo o
lema Wien darf nicht Istanbul werden (Viena non debe
converterse en Istambul).
Semella
que na Europa do sur reclámaselle á esquerda a solución da crise
de sistema (Grecia, Portugal, España), mentres que na Europa central
estánselle a dar perigosas oportunidades ao antihumanismo (Francia
(FN), Austria (FPÖ), Reino Unido (UKIP, que usurpou o Brexit),
Suecia (SD), Hungría (Fidesz), Finlandia (Perussuomalaiset),
Dinamarca (DF), Suíza (SVP), Países Baixos (Vlaams Belang),
Serbia (SRS)...), adubadas co prebe Donald Trump mentres os da Alba
Dourada agardan o fracaso de Syriza de Tsipras.
Ao
tempo, en Idomeni humíllase a humanidade; o Mediterráneo inza de
caiucos múltiples que arroxan corpos sen vida de calquera dos
“combates”; as Sturmabteilung diversas e Squadristi variados
arrasan os centros urbanos da Francia futboleira e ocupan as gradas
dos estadios; mentres alguén asasina unha deputada ao berro de
Britain First!...
Temos
unha amarga sensación.