domingo, setembro 06, 2020

As expectativas incumpridas. Cata final na historia do balneario. Polo Avieiro de dona Emilia (7)


Lope Valcárcel Vargas
    Dende finais do século XIX o balneario estaba dirixido por un médico de prestixio no sector da balneoterapia que promovía a través de conferencias e participacións en congresos as bondades das augas salutíferas.

     O doutor David Simón Lorda,que nos achega, con constancia, datos sobre os médicos ourensáns e galegos no seu célebre blog “Diario de un médico de guardia”, déixanos precisa información sobre o director do balneario do Carballiño, Lope Valcárcel Vargas. Resumimos o referido ao seu labor nos balnearios: en 1888 dirixiu o de Molgas; entre 1891 e 1894 o de Caldas de Reis; radicado en Ourense, dirixiu os balnearios do Carballiño e Partovia, entre 1985 e 1901. Nunha entrada no seu blog ten unha magnifica foto dos propietarios xunto co director na porta do edificio; foto que é posíbel se corresponda co día da inauguración do novo edificio[1].

As expectativas dos propietarios non se deberon cumprir e o esforzo económico non debeu achegar os resultados agardados. Ano tras ano as persoas que acudían “ás augas” ficaban por debaixo das mil, o que levou os propietarios a solicitar do ministerio de gobernación unha nova mudanza no calendario, nesta ocasión de redución “fijándola para en adelante en el periodo de 1º de Julio á 30 de Septiembre”, xa que “en virtud de la construcción del nuevo balneario y subida de las tarifas, ha dejado de concurrir la clase labradora que utilizaba las aguas en Junio y Octubre”. O fracaso das expectativas tiña a súa orixe no elevado prezo dos servizos e non nos labores agrícolas. O boletín provincial recolle os datos que achega o director do balneario sobre os bañistas que acoden nos meses de xuño e outubro e pódese comprobar como se reducen ostensibelmente co paso dos anos. O ministro Romanones aproba a modificación solicitada[2].

Nese ano, 1906, regresa á dirección do balneario Lope Valcárcel[3]. A morte do administrador da sociedade, Jesús García Espinosa, en outubro de 1907[4], debeu supoñer tamén un novo contratempo, o que non empece que o balneario continúe aberto e en promoción das súas virtudes salutíferas así como das comodidades que ofrece a vila, como se desprende do seguinte  anuncio que, tras relatar as características das augas e as súas indicacións terapéuticas,conclúe[5]:
Nueva y completa instalación balnearia. Extenso parque y grandes bosques de pinos y castaños. Hospedajes buenos y económicos en el pueblo a pocos metros del balneario. Carruajes desde Barbantes, Orense y Ribadavia.

Publicado en Badalnovas 5/9/2020


[2]Boletín oficial de la provincia de Orense, 18/6/1906.
[3]El eco de Santiago, 30/6/1906.
[4]El eco de Santiago, 23/10/1907.
[5]El eco de Santiago, 11/9/1909.

Ningún comentario:

Publicar un comentario