sábado, xaneiro 20, 2018

Advertencia papal

Os que vivimos os anos finais da chamada Guerra Fría estamos somerxidos nunha escéptica  indiferenza ante as ameazas nucleares. Foi tal a reiteración do perigo que a absurda idea de dous mega-poderes dispostos a acabar coa humanidade, e ata coa vida no planeta,  semellaba un pouco cómica.

Probablemente a esta idea, un tanto descrida, a respecto dos perigos reais axudou a imaxe dun militar americano cabalgando unha bomba atómica e axitando un sombreiro como se dun cowboy  texano se tratase. A imaxe era dun filme de Stanley Kubrick (1964)  que levaba por titulo Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb, simplificado,  á hora da súa difusión,  en Dr. Strangelove e que entre nós coñecemos como Teléfono vermello, voamos cara a Moscova.

O filme era unha especie de pesadelo cómico no que Peter Sellers interpretaba tres personaxes: un capitán, o  presidente dos Estados Unidos e o  asesor presidencial e ex-científico nazi Dr. Strangelove. No momento  cume do filme o estrambótico e estrangallado conselleiro érguese da cadeira de rodas e exclama Mein Führer, podo andar!; nese intre a bomba estoura e a resposta soviética, “O dispositivo do xuízo final”, ponse en marcha levando por diante o  planeta. Coido que nos esqueciamos do remate do filme, un gran fungo atómico ao estourar a bomba, envolvidos na hilaridade da escena.

O equilibrio de forzas era tan grande que chegamos a pensar que a carreira armamentista era tan absurda que nalgún momento se decatarían. Así foi, cando os soviéticos creron o farol de Reagan sobre a “Guerra das Galaxias”, os programas de desmantelamento nuclear aceleráronse. Ficaba a posibilidade dun accidente, como seica estivo a punto de suceder naquel incidente do equinoccio de outono en que a mesura do coronel Petrov salvou a humanidade.

A verdade é que me sorprendeu a seria advertencia do Papa Francisco sobre o perigo de que un incidente desencadee  un conflito nuclear e mesmo que para facela recorrese ao impacto da foto do neno xaponés agardando a súa quenda ante o crematorio de Nagasaki. A posibilidade nunca deixou de estar presente, mesmo durante un tempo falouse de que algunhas cabezas nucleares puidesen escapar ao control ruso despois da desaparición da URSS, falouse de científicos rusos a soldo. Agora levamos un tempo en que se volve falar destas cousas. É evidente que quen ocupa a cátedra de Pedro ten sempre boa información.

O outro día falabamos das posibilidades dunha nova Guerra Fría económica e de que esta desencadease  en Rusia un delirio polo rearme. Parece que esa posibilidade vai para longo. Pero andar xogando co tamaño dos botóns nucleares pode provocar un despiste en calquera momento, moito máis se quen o teñen preto seméllanse, ambos, ao histriónico Dr. Strangelove.

Kubrick podería rodar un remake cun só actor como fixo con Sellers. Tería que ser  reboliño iso si; tinguíndoo unhas veces de rubio e  engurrándolle un pouco a cara e outras de moreno, deixándolle unha tersa pel.


Mércores, 17 de xaneiro de 2017

Ningún comentario:

Publicar un comentario